تشنگی در بهشت آدم (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حضرت آدم علیه‌السّلام از
تشنگی، در
بهشت خویش در
امان بود.
آدم علیه‌السّلام از تشنگی، در بهشت خویش در
امان بود.
وانک لا تظمؤا فیها ولا تضحی. «و نه در آن تشنه شوی و نه دچار آفتاب زدگی گردی.»
در این
آیه و آیه قبل به چهار نیاز اصلی و ابتدایی
انسان یعنی نیاز به
غذا و
آب و
لباس و مسکن (پوشش در مقابل
آفتاب) اشاره شده است، تامین این نیازمندیها در بهشت بخاطر وفور
نعمت بوده است و در واقع ذکر این امور توضیحی است برای آنچه در جمله" فتشقی" (به زحمت خواهی افتاد) آمده است.
و انک لا تظمؤا فیها «انک» با
فتح و
کسر همزه خوانده شده است و دلیل فتح آن این است که عطف بر «الا تجوع» و تقدیر آن چنین است. و ان لک انک لا تظمؤا یعنی و تو در این مکان تشنه نمی شوی و اما کسر آن بنا بر استیناف است. با توجه به این که
خوراک و
پوشاک و نوشاک، همه از ضروریترین نیازهای انسان می باشد.
خداوند وجود همه آنها را در
بهشت به آدم یاد آوری کرده و نیز بیان فرموده است که استفاده از این نعمتها بدون وسیله و زحمتی که
اهل دنیا (برای استفاده از نعمتها) بدان نیازمندند، امکان پذیر است.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۸، ص۱۶۳، برگرفته از مقاله «تشنگی در بهشت آدم».
