• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تعارض عرف و لغت

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



تعارض عرف و لغت یعنی تنافی معنای عرفی با معنای لغوی است.



تعارض عرف و لغت، به معنای تنافی میان معنای عرفی و لغوی است.

۱.۱ - مثال

مثل این که کسی سوگند یاد کند آبی ننوشد و بعد آب نمک بنوشد؛ در این جا از یک سو، عرف می‌گوید: آب به غیر آب نمک انصراف دارد، پس او با قسم خود مخالفت نکرده است.


و از سوی دیگر، اهل لغت می‌گویند: اطلاق لفظ آب، شامل آب نمک نیز می‌شود، پس حنث قسم صورت گرفته است.


در تعارض عرف و لغت، برخی از اصولی‌های اهل سنت عرف را مقدم می‌دارند، زیرا حجیت قول لغوی به اثبات نرسیده است، در حالی که عرف از طرف شارع مورد خطاب قرار گرفته و خطابات با توجه به فهم عرف صادر شده است، پس عرف مقدم می‌گردد.
[۱] نظریة العرف ودورها فی عملیة الاستنباط، منصوری، خلیل رضا، ص۷۴.
[۳] التعارض و الترجیح بین الادلة الشرعیة، عزیز برزنجی، عبداللطیف عبدالله، ج۲، ص۸۳.



۱. نظریة العرف ودورها فی عملیة الاستنباط، منصوری، خلیل رضا، ص۷۴.
۲. بدایع الافکار، رشتی، حبیب الله بن محمد علی، ص۱۱۵.    
۳. التعارض و الترجیح بین الادلة الشرعیة، عزیز برزنجی، عبداللطیف عبدالله، ج۲، ص۸۳.



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۳۳۴، برگرفته از مقاله «تعارض عرف و لغت».    







جعبه ابزار