• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تفسیر ابن فضال کبیر

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


تفسیر ابن فضال کبیر اثـر حسن بن علی بن فضال از علمای تفسیر شیعه و ثقات محدثین امامیه و از خواص اصحاب می‌باشد.


تفسیر ابن فضال کبیر اثـر ابومحمد حسن (م ۲۲۴ ق) فرزند علی بن فضال کوفی تیملی معروف به ابن فضال کبیر، از علمای تفسیر شیعه و ثقات محدثین امامیه و از خواص اصحاب حضرت رضا (علیه‌السّلام). وی در اوائل، فطحی مذهب بوده و به امامت عبداللّه بن جعفر معتقد بود سپس به امامت حضرت رضا (علیه‌السّلام) ابوالحسن بازگشته و از ثقات روات حدیث است و همچنین جزء مفسرین امامیه است که چـنـد تفسیر در فنون قرآن کریم نگاشته: کتاب الشواهد من کتاب اللّه. الناسخ و المنسوخ. تفسیر قرآن کریم.

ابن حجر در لسان المیزان خود تفسیر الناسخ و المنسوخ و کتاب تفسیر و کتاب تفسیر الشواهد من کتاب اللّه و دیگر مقالات او را نام برده است.
تفسیر ابن فضال به شیوه روائی است و مفسران شیعه در تفسیرهای خود و کتب معتبر آنها را نقل کـرده انـد و ابن شهر آشوب مازندرانی در معالم العلماء تفسیر او را ضبط کرده است و داودی در طبقات المفسرین تفسیر قرآن و تفسیر الناسخ و المنسوخ او را ذکر می‌کند و اظهار می‌دارد که وی از مؤلفین و مفسرین شیعه است.
[۱] شیخ طوسی، محمدبن حسن، الاستبصار، ج۱، ص۱۹.    
[۲] شیخ طوسی، محمدبن حسن، الاستبصار، ج۳، ص۹.    
[۳] صدر، سیدحسن، تاسیس الشیعه، ص۳۳۴.
[۴] شیخ طوسی، محمدبن حسن، تهذیب الاحکام، ج۴، ص۲۲۱.    
[۵] شیخ طوسی، محمدبن حسن، تهذیب الاحکام، ج۷، ص۴۷۷.    
[۶] شیخ طوسی، محمدبن حسن، تهذیب الاحکام، ج۸، ص۹۷.    
[۷] قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، ج۲، ص۷۴.    
[۸] اردبیلی، محمدبن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۲۱۴.    
[۹] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج۴، ص۲۴۵.    
[۱۰] برقی، احمد بن ابی عبدالله، رجال، ص۵۴.
[۱۱] شیخ طوسی، محمدبن حسن، رجال، ص۳۵۴.    
[۱۲] علامه حلی، حسن بن یوسف، رجال، ص۹۸.    
[۱۳] شیخ طوسی، محمدبن حسن، رجال کشی، ص۵۱۵.    
[۱۴] نجاشی، احمدبن علی، رجال، ج۱، ص۳۴.    
[۱۵] ابن ندیم، محمدبن اسحاق، الفهرست، ص۲۷۴.    
[۱۶] شیخ طوسی، محمدبن حسن، الفهرست، ص۹۷.    
[۱۷] تستری، محمدتقی، القاموس، ج۳، ص۲۱۴.
[۱۸] ابن قولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، ص۴۵.    
[۱۹] ابن حجر عسقلانی، احمدبن علی، لسان المیزان، ج۲، ص۲۲۵.    
[۲۰] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، مصفی المقال فی مصنفی علم الرجال، ص۱۲۷.


۱. ↑ شیخ طوسی، محمدبن حسن، الاستبصار، ج۱، ص۱۹.    
۲. ↑ شیخ طوسی، محمدبن حسن، الاستبصار، ج۳، ص۹.    
۳. ↑ صدر، سیدحسن، تاسیس الشیعه، ص۳۳۴.
۴. ↑ شیخ طوسی، محمدبن حسن، تهذیب الاحکام، ج۴، ص۲۲۱.    
۵. ↑ شیخ طوسی، محمدبن حسن، تهذیب الاحکام، ج۷، ص۴۷۷.    
۶. ↑ شیخ طوسی، محمدبن حسن، تهذیب الاحکام، ج۸، ص۹۷.    
۷. ↑ قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، ج۲، ص۷۴.    
۸. ↑ اردبیلی، محمدبن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۲۱۴.    
۹. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج۴، ص۲۴۵.    
۱۰. ↑ برقی، احمد بن ابی عبدالله، رجال، ص۵۴.
۱۱. ↑ شیخ طوسی، محمدبن حسن، رجال، ص۳۵۴.    
۱۲. ↑ علامه حلی، حسن بن یوسف، رجال، ص۹۸.    
۱۳. ↑ شیخ طوسی، محمدبن حسن، رجال کشی، ص۵۱۵.    
۱۴. ↑ نجاشی، احمدبن علی، رجال، ج۱، ص۳۴.    
۱۵. ↑ ابن ندیم، محمدبن اسحاق، الفهرست، ص۲۷۴.    
۱۶. ↑ شیخ طوسی، محمدبن حسن، الفهرست، ص۹۷.    
۱۷. ↑ تستری، محمدتقی، القاموس، ج۳، ص۲۱۴.
۱۸. ↑ ابن قولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، ص۴۵.    
۱۹. ↑ ابن حجر عسقلانی، احمدبن علی، لسان المیزان، ج۲، ص۲۲۵.    
۲۰. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، مصفی المقال فی مصنفی علم الرجال، ص۱۲۷.


سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «تفاسیر قرن سوم»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۳/۲۰.    



رده‌های این صفحه : تفاسیر روایی | تفسیرهای شیعه قرن 3 (قمری) | علوم قرآن | کتاب شناسی
جعبه ابزار