جاودانگی صفات خدا (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
پروردگار
جامع همه صفات و
اسمای الهی است و این صفات جاوید و
ابدی است.
صفات خداوند، جاودانه و همیشگی می باشد.
کل من علیها فان• ویبقی وجه ربـک ذو الجلـل والاکرام.
«ضمير در «عَلَيها» به «
زمین » باز مى‌گردد كه در
آیات قبل اشاره‌اى به آن بود، به علاوه از قرائن نيز روشن است.
منظور از «مَنْ عَلَيْها» (كسانى كه بر زمين هستند) «انس و جنّ» مى‌باشند، هر چند بعضى از مفسران احتمال داده‌اند كه،
حیوانات و جنبندگان و موجودات زنده ديگر را نيز، شامل مى‌شود، ولى ظاهر تعبير «مَن» كه معمولًا براى صاحبان
عقل مى‌آيد، همان معنى اول است.
درست است كه مسأله «فنا» منحصر به انس و
جن نيست، و نه حتى منحصر به موجودات زمينى، بلكه طبق تصريح
قرآن، تمام اهل آسمانها و همه موجودات فانى مى‌شوند.»
«((و یبقى وجه ربک )) - وجه هر چیزى عبارت است از سطح بیرونى آن، (و از آنجایى که
خدای تعالی منزه است از جسمانیت و داشتن
حجم و
سطح، ناگزیر معناى این کلمه در مورد خداى تعالى بعد از حذف محدودیت و نواقص امکانى عبارت مى شود از نمود خدا) و نمود خدا همان
صفات کریمه او است، بین او و خلقش واسطه اند، و برکات و
فیض او به وسیله آن صفات بر خلقش نازل مى شود، و خلایق
آفرینش و تدبیر مى شوند، و آن صفات عبارتند از
علم و
قدرت و شنوایى و
بینایی و
رحمت و مغفرت و رزق و امثال اینها..»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۹، ص۴۴۲، برگرفته از مقاله «جاودانگی صفات خدا».
