جایگاه اصحاب اعراف (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اهل اعراف مشرف بر جمیع مردم از بهشتیان و دوزخیان‌اند؛ و منظور از
اعراف قسمت‌هاى بالاى حجابى است که حائل بین
دوزخ و
بهشت است؛ به‌طورى‌که اعرافیان در آنجا، هم دوزخیان را مى‌بینند و هم بهشتیان را؛ و این مقام بدون شک مقام و منزلت رفیعى است مخصوص آنان.
اصحاب اعراف بر بلنداى حايل ميان دوزخ و بهشت قرار دارند:
• «وَبَيْنَهُمَا حِجَابٌ وَعَلَى الأَعْرَافِ رِجَالٌ يَعْرِفُونَ كُلاًّ بِسِيمَاهُمْ وَنَادَوْاْ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَن سَلاَمٌ عَلَيْكُمْ لَمْ يَدْخُلُوهَا وَهُمْ يَطْمَعُونَ؛ و در ميان آن دو (= بهشتيان و دوزخيان)، حجابى است؛ و بر «
اعراف» مردانى هستند که هر يک از آن دو را از چهره‌شان مى‌شناسند؛ و به بهشتيان صدا مى‌زنند که: «درود بر شما باد!» اما داخل
بهشت نمى‌شوند، در‌حالى‌که
امید آن را دارند.»
اوصافى که
خدای تعالی در
آیات بعد براى اصحاب اعراف
ذکر مى‌کند و تذکراتى که به آنان مى‌دهد، امورى است که جز به اهل منزلت و مقربین درگاه خدا نمى‌تواند قائم باشد.
اینان در مقامى هستند که از خصوصیاتى که در سیماى فرد فرد اهل محشر است، به جمیع امتیازات نفسانى و تفاصیل
اعمال آنان پى مى‌برند و حتى اهل دوزخ و بهشت را پس از رفتن به
دوزخ و بهشت نیز مى‌بینند، و این مقام بدون
شک مقام و منزلت رفیعى است مخصوص آنان، نه
دوزخیان داراى چنان خصوصیتى هستند و نه اهل بهشت.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳، ص۴۰۳، برگرفته از مقاله «جایگاه اصحاب اعراف».
