شیخ جمال‌الدّین احمد بن محمّد لاهیجانی اصفهانی، عالم فاضل، در قرن یازدهم هجری می‌زیسته، و از شاگردان شیخ بهایی است. وی کتاب الفرائد الشّمسیه فی شرح فوائد الصّمدیه را تالیف نموده که شرح کتاب استادش شیخ بهایی است، و این کتاب را به نام پسرش شمس‌الدّین محمّد در ۱۶ ربیع‌الاوّل ۱۰۴۵ق نامیده است. نسخه آن در کتابخانه علاّمه دهخدا در تهران موجود بوده است.
[۱]استادی، رضا، آشنایی با چند نسخه خطّی، ج۳، ص۴۰۱.
