• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

برام

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



برام به دیگ های سنگی گفته می شود. برام( جمع «برمه»)از سنگی معروف در حجاز و یمن، ساخته می‌شد.
[۱] النهایة (ابن اثیر) واژه ی «برم».
و بر سنگ یا معدن برام با حذف مضاف، اطلاق شده است. از این عنوان به مناسبت در باب های طهارت، حج و احیاء موات یاد شده است.




مراد از برام در کلمات فقها حجر البرام یا معدن البرام است.



در اینکه تیمم بر سنگ سخت بدون غبار، مانند سنگ برام در حال اختیار، جایز می‌‌باشد یا نه، اختلاف است.



از اعمال حج، رمی جمره است. در رمی، شرط است که با سنگ‌ریزه (حصا) انجام شود. در اینکه رمی با سنگ های معدنی نظیر سنگ برام، صحیح است یا نه، اختلاف می‌باشد.



معادن بر دوقسم است. معدن آشکار؛ که دستیابی به جوهر آن نیاز به تلاش ندارد و معدن پنهان. معدن آشکار با حیازت، تملک می‌شود نه با احیاء.



فقها معدن برام را از معادن آشکار برشمرده‌اند.


 
۱. النهایة (ابن اثیر) واژه ی «برم».
۲. المعتبر ج۱، ص ۳۷۶.    
۳. مدارک الاحکام ج۲، ص ۱۹۹.    
۴. الخلاف ج۲، ص ۳۴۲.    
۵. جواهر الکلام ج۱۹، ص ۹۳- ۹۴.    
۶. قواعد الاحکام ج۲، ص ۲۷۱.    
۷. جواهر الکلام ج۳۸، ص ۱۰۱.    



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج‌۲، ص۹۰‌    


رده‌های این صفحه : تیمم | حج | فقه | واژه شناسی




جعبه ابزار