• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حجیت فتوا

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



حجیت فتوا به صحّت استناد به فتوای مجتهد برای مقلّد اطلاق می‌شود.



حجیت فتوا، به معنای صحت استناد مقلدان به فتوای مجتهد و عمل به آن، به عنوان وظیفه شرعی است، که لازمه آن، منجّزیت در صورت مطابقت با واقع و معذّریت در صورت مخالفت با واقع است.
در حجیت فتوای مجتهد مطلق در حق خودش و جواز عمل به آن اشکالی وجود ندارد، ولی حجیت فتاوای مجتهد مطلق، در حق مقلدانش، مشروط به این است که وی باب علم و علمی را مفتوح بداند.
[۲] فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۶، ص۳۳۵.
[۵] محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج۳، ص ۱۶۰-۱۵۸.



۱. مکارم شیرازی، ناصر، انوار الاصول، ج۳، ص۶۶۰.    
۲. فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۶، ص۳۳۵.
۳. آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۴۷۶.    
۴. مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۲، ص ۷۹-۷۸.    
۵. محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج۳، ص ۱۶۰-۱۵۸.



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۴۰۶، برگرفته از مقاله «حجیت فتوا».    






جعبه ابزار