حرام مطلق

فعل دارای حرمتِ غیر مشروط به چیز دیگر را حرام مطلق گویند.

فهرست مندرجات

۱ - تعریف

حرام مطلق، مقابل حرام مشروط می‌باشد و عبارت است از فعل حرامی که حرمت آن متوقف و مشروط به شرطی نمی‌باشد؛ یعنی بعد از پیدایش شرایط تکلیف، حرمت آن به وجود چیز دیگری مشروط نیست، مثل: دروغ گفتن و غیبت کردن.

۲ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ اصفهانی، محمد حسین، الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة، ص۸۲.

۳ - منبع