• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حسن‌ بن‌ قاسم گنون آل‌ادریس

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



حسن‌ بن‌ قاسم گنون، یکی از شخصیت‌های آل‌ادریس می‌باشد؛ آلِ‌اِدْریس، سلسله‌ای شیعی‌مذهب، منسوب به ادریس‌ بن‌ عبدالله نواده حسن‌ بن‌ علی (علیه‌السلام) که از ۱۷۲ تا ۳۷۵ق/۷۸۹ تا ۹۸۵ در مغرب اقصی (مراکش و بخشی از الجزایر) حکومت داشتند.



حسن‌ بن‌ قاسم گنون: (حکومت: ۳۴۳-۳۶۳ق/۹۵۴-۹۷۴م، نیز ۳۷۵-۹۸۵م). ابوالعیش پیش از آنکه با عبدالرحمن رهسپار اندلس شود، قلمرو خود را که در آن وقت بسیار محدود شده بود، به برادرش حسن واگذاشت. فاطمیان که از نفوذ عبدالرحمن به هراس افتاده بودند، جوهر را به مغرب فرستادند و حسن به ناچار به اطاعت فاطمیان درآمد، اما در( ۳۶۳ق/۹۷۴م )که امویان به قلمرو او حمله بردند، حسن تسلیم شد و او را به قُرطبه (کوردوبا) بردند و دیگر ادریسیان را نیز راندند. حسن چند سال بعد به مصر رفت و با حمایت نظامی فاطمیان، عزم تسخیر قلمرو سابق خود کرد، اما از سپاه اموی شکست خورد و دوباره به قرطبه تبعید شد و در راه به قتل رسید و دولت آل‌ادریس به کلی برافتاد. بعد‌ها شاخه‌ای از اختلاف عمر بن‌ ادریس، دولتی در مالَقَه (مالاگا) اندلس به نام بنب‌ حمود تأسیس کرد. امروزه در مراکش بسیاری از «شُرَفا» از بازماندگان ادریسیان هستند.


۱. مقری تلمسانی، احمد بن‌ محمد، نفح‌الطیب، ج۱، ص۲۱۴، به کوشش اححسان عباس، بیروت، دارصادر، ۱۳۸۸ق.    
۲. مقری تلمسانی، احمدبن‌محمد، نفح‌الطیب، ج۱، ص۴۳۰، به کوشش اححسان عباس، بیروت، دارصادر، ۱۳۸۸ق.    




دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل‌ادریس»، ج۱، ص۳۶۴.    


رده‌های این صفحه : آل ادریس




جعبه ابزار