• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حکومت به توسعه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



حکومت به توسعه، توسعه تعبّدی دلیل محکوم، توسط دلیل حاکم می‌باشد.



حکومت به توسعه، مقابل حکومت به تضییق بوده و به این معنا است که دلیل حاکم ناظر بر دلیل محکوم و مفسر آن بوده و در دلیل محکوم تصرف نموده و در ناحیه افراد موضوع یا متعلق آن و یا در محدوده شمول حکم آن، تعبداً توسعه و گسترش می‌دهد، مانند این که مولا بگوید: «اکرم العالم» و سپس درصدد توسعه افراد عالم برآید و تعبداًً عادل را نیز از مصادیق عالم دانسته و بگوید: «العادل عالم»؛ یعنی انسان عادل را، اگر چه جاهل هم باشد، تعبداً جانشین عالم قرار بده و او را اکرام کن.
[۲] محمدی، علی، شرح رسائل، ج۷، ص۱۴.
[۳] محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج۳، ص۹۳۶.



۱. مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۲، ص۲۰۳.    
۲. محمدی، علی، شرح رسائل، ج۷، ص۱۴.
۳. محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج۳، ص۹۳۶.
۴. مکارم شیرازی، ناصر، انوار الاصول، ج۳، ص۵۰۴.    



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۴۳۴، برگرفته از مقاله «حکومت به توسعه».    
ا





جعبه ابزار