• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خرص (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





خَرْص (به فتح خاء و سکون راء) از واژگان قرآن کریم و به معنی سخن گفتن از روى حدس و تخمين است.



خَرْص به معنی سخن گفتن از روى حدس و تخمين است. در مجمع دروغ گفتن معنى كرده است. دروغ گفتن و هر سخن كه از روى ظنّ باشد. «خرص خرصا: كذب- خرص فيه: حدس».


(إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَ إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا تَخْرُصُونَ‌) (شما فقط از پندارهاى بى‌اساس پيروى مى‌كنيد، و تخمين‌هاى نابه جا مى‌زنيد.)
(إِنْ يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَ إِنْ هُمْ إِلَّا يَخْرُصُونَ‌) «فقط از گمان پيروى می‌كنند و فقط روى تخمين و حدس سخن می‌گويند.» به نظر می‌آيد كه منظور از «تَخْرُصُونَ» تخمين و حدس باشد در اين صورت‌ إِنْ هُمْ إِلَّا يَخْرُصُونَ‌ عبارت‌ اخرى‌ إِنْ يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَ‌ می‌باشد. شايد ظنّ نسبت به عقیده و خرص نسبت به قول است.
ما قبل آيه اوّل در اين است كه مشرکان می‌گفتند: مشرک بودن و حرام دانستن ما بعضى چيزها را خواست خدا است و اگر او نمی‌خواست چنين نمی‌شديم. آن وقت خدا در جواب می‌گويد: قُلْ هَلْ عِنْدَكُمْ مِنْ عِلْمٍ فَتُخْرِجُوهُ لَنا إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ ... على هذا إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَ‌ راجع به عقيده و إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا تَخْرُصُونَ‌ راجع به قول است و خلاصه آن‌كه عقيده‌تان روى ظنّ و سخنتان روى تخمين است ما قبل آيه اوّل نيز مؤيد اين احتمال است.
آيه ذيل دلالتش روشن‌تر از آيه قبل است‌ (وَ قالُوا لَوْ شاءَ الرَّحْمنُ ما عَبَدْناهُمْ ما لَهُمْ بِذلِكَ مِنْ عِلْمٍ إِنْ هُمْ إِلَّا يَخْرُصُونَ‌) (آنان گفتند: اگر خداوند رحمان مى‌خواست ما فرشتگان‌را پرستش نمى‌كرديم ولى به اين امر هيچ گونه‌ علم و يقين ندارند و تنها حدسى بى‌اساس دارند.) پيدا است كه سخن از روى حدس مقابل سخن از روى علم است.
(قُتِلَ‌ الْخَرَّاصُونَ‌ الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ ساهُونَ يَسْئَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ‌) «دروغگويان هلاک شدند آنان‌كه در ورطه‌اى غافل و خطا كار مانده‌اند می‌پرسند: روز جزا كى ميرسد؟» خرّاصون را كذّابون معنى كرده‌اند.
ولى تدبّر در آيات ما قبل و ما بعد نشان می‌دهد كه مراد از آن سخن گويان از روى حدس و تخمين‌اند كه درباره قیامت شک كرده و از روى حدس سخن می‌گفتند.


۱. قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۲۳۶.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دار القلم، ص۲۷۹.    
۳. ابن فارس، احمد، معجم مقائیس اللغه، ج۲، ص۱۶۹.    
۴. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۴، ص۱۶۷.    
۵. فیروز آبادی، مجد‌الدین، قاموس المحیط، ج۲، ص۳۰۰.    
۶. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۲، ص۳۷.    
۷. انعام/سوره۶، آیه۱۴۸.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۱۴۸.    
۹. طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر المیزان، ج۷، ص۳۶۶.    
۱۰. طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمد‌باقر موسوی، ج۷، ص۵۰۴.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۱۸۷.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۹، ص۵.    
۱۳. انعام/سوره۶، آیه۱۱۶.    
۱۴. طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر المیزان، ج۷، ص۳۳۰.    
۱۵. طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمد‌باقر موسوی، ج۷، ص۴۵۵.    
۱۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۱۴۵.    
۱۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۸، ص۲۴۴.    
۱۸. زخرف/سوره۴۳، آیه۲۰.    
۱۹. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۴۹۰.    
۲۰. طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۹۱.    
۲۱. طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمد‌باقر موسوی، ج۱۸، ص۱۳۵.    
۲۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۷۴.    
۲۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۲، ص۲۰۰-۲۰۱.    
۲۴. ذاریات/سوره۵۱، آیه۱۰.    
۲۵. ذاریات/سوره۵۱، آیه۱۱.    
۲۶. ذاریات/سوره۵۱، آیه۱۲.    
۲۷. طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۳۶۷-۳۶۸.    
۲۸. طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمد‌باقر موسوی، ج۱۸، ص۵۵۱-۵۵۲.    
۲۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۵۵-۲۵۶.    
۳۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۲۹۶.    



قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «خرص»، ج۲، ص۲۳۶-۲۳۷.    






جعبه ابزار