ابوسعید خلف بن ایوب عامری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوسعید خلف بن ایوب عامری بلخی حنفی (حدود ۱۳۵-۲۰۵ هـ)، از فقها و محدثان
حنفی و مفتیان مشرق زمین در
قرن دوم و سوم هجری قمری بود.
ابوسعید خلف بن ایوب عامری بلخی حنفی، اهل
بلخ بود.
تاریخ دقیق ولادت وی معلوم نیست.
ذهبی می‌نویسد: ابوسعید به هنگام مرگ حدود ۶۹ سال داشت و با توجه به این مطلب و سال درگذشت وی که از نظر ذهبی ۲۰۵ هـ است، باید ولادت وی در حدود ۱۳۵ هـ باشد.
وی
فقه را نزد
قاضی ابویوسف و
ابن‌ابی‌لیلی، و
زهد را نزد
ابراهیم ادهم فرا گرفت
و از افرادی چون
عوف اعرابی و
معمر بن راشد حدیث شنید
و محدثانی چون
احمد بن حنبل،
یحیی بن معین و
ابوکریب از وی حدیث نقل کرده‌اند.
او را امام،
فقیه،
محدث و
مفتی مشرق زمین به حساب آورده‌اند.
قرشی وی را در زمره فقها و محدثان حنفی ذکر کرده و زهد او را ستوده است.
برخی او را صدوق و گروهی او را ضعیف و بعضی دیگر او را
غالی و از
مرجئه دانسته‌اند.
خلف بن ایوب در سال ۲۰۳ هـ به
نیشابور رفت.به نوشته ذهبی، وی در
ماه رمضان سال ۲۰۵ در ۶۹ سالگی درگذشت.
صفدی سال وفات او را ۲۱۵هـ
و
ابن‌جوزی ۲۲۰ هـ نوشته است.
الاختیارات که کتابی فقهی است، اثر بر جای مانده از خلف بن ایوب است.
برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۳۱۶، برگرفته از مقاله «ابوسعید خلف بن ایوب عامری».
