درخواست امامت (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حضرت ابراهیم از
خدا درخواست
امامت برای
ذریه خود کردند.
حضرت ابراهیم علیه‌السّلام از
خدا درخواست
منصب امامت برای
ذریه خود کرد:
واذ ابتلی ابرهیم ربه بکلمـت فاتمهن قال انی جاعلک للناس اماما قال و من ذریتی...
(به خاطر آورید) هنگامی که خداوند،
ابراهیم را با وسایل گوناگونی آزمود. و او به خوبی از عهده این آزمایش‌ها بر آمد. خداوند به او فرمود: «من تو را
امام و پیشوای مردم قرار دادم! » ابراهیم عرض کرد: «از دودمان من (نیز امامانی قرار بده!)»
قال و من ذریتی... - گفت از فرزندان من نیز
پیشوا و امام قرار بده.
بهتر این است که این جمله از ابراهیم علیه‌السّلام بطور سؤال و تقاضا صادر گردیده باشد یعنی خداوند از فرزندان من نیز پیشوا و امام قرار بده.
ابراهیم علیه‌السّلام این طور گفت تا بداند که آیا از
نسل وی نیز کسانی باین مقام خواهند رسید یا نه؟
ابراهیم تقاضا کرد که از دودمان من نیز امامانی قرار ده تا این رشته
نبوت و امامت قطع نشود و قائم به شخص من نباشد (قال و من ذریتی). اما خداوند در پاسخ او فرمود:
پیمان من، یعنی مقام امامت، به
ظالمان هرگز نخواهد رسید (قال لا ینال عهدی الظالمین). تقاضای تو را پذیرفتم، ولی تنها آن دسته از ذریه تو که پاک و
معصوم باشند شایسته این مقامند!
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۴، ص۲۲۴، برگرفته از مقاله «درخواست امامت».
