• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

دعای انبیاء (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



انبیاء علیهم‌السلام همواره با خضوع و خشوع به درگاه الهی دعا می‌کردند.در آیات قرآن نمونه‌هایی از دعاهای انبیاء بیان شده است که در این مقاله آن‌ها را معرفی می‌کنیم.

فهرست مندرجات

۱ - دعای برای آمرزش و ثبات قدم
       ۱.۱ - اجابت دعا
۲ - دعا برای پیروزی بر کافران
       ۲.۱ - اجابت دعا
۳ - دعای حضرت آدم
       ۳.۱ - جلب رحمت الهی در دعا
       ۳.۲ - اجابت دعای حضرت آدم
       ۳.۳ - توجه به ربوبیت در دعا
۴ - دعای حضرت ابراهیم
۵ - دعای حضرت ادریس
۶ - دعای حضرت اسحاق
۷ - دعای حضرت اسماعیل
۸ - دعای حضرت ایّوب
       ۸.۱ - دعا برای رفع بیماری
       ۸.۲ - اجابت دعای حضرت ایوب
       ۸.۳ - توسل به ربوبیت خدا در دعا
       ۸.۴ - توسل به رحمانیت خدا در دعا
       ۸.۵ - تذکر بودن اجابت دعای حضرت ایوب
۹ - دعای حضرت داود
۱۰ - دعای حضرت ذوالکفل
۱۱ - دعای حضرت زکریّا
۱۲ - دعای حضرت سلیمان
       ۱۲.۱ - قرارگرفتن درزمره بندگان صالح
       ۱۲.۲ - دستیابی به حکومتی بی‌همتا
              ۱۲.۲.۱ - اجابت دعای حضرت سلیمان
       ۱۲.۳ - طلب توفیق بر شکر نعمت
       ۱۲.۴ - طلب آمرزش
۱۳ - دعای حضرت شعیب
       ۱۳.۱ - داوری بر اساس حق
       ۱۳.۲ - درخواست امداد غیبی
       ۱۳.۳ - هدف دعای حضرت شعیب
       ۱۳.۴ - توسل حضرت شعیب در دعا
۱۴ - دعای حضرت عیسی
       ۱۴.۱ - هدف از نزول مائده آسمانی
              ۱۴.۱.۱ - خاطره سرورانگیز
              ۱۴.۱.۲ - برجاماندن آیت الهی
       ۱۴.۲ - توسل در دعا
       ۱۴.۳ - اجابت دعای حضرت عیسی
۱۵ - دعای حضرت لوط
       ۱۵.۱ - نجات از قوم منحرف
              ۱۵.۱.۱ - اجابت دعای حضرت لوط
       ۱۵.۲ - غلبه بر قوم مفسد
              ۱۵.۲.۱ - اجابت دعای حضرت لوط
۱۶ - دعای حضرت محمد
۱۷ - دعای حضرت موسی
۱۸ - دعای حضرت نوح
۱۹ - دعای حضرت هارون
       ۱۹.۱ - اثر دعای حضرت هارون
       ۱۹.۲ - اجابت دعای حضرت هارون
              ۱۹.۲.۱ - آثار اجابت دعای حضرت هارون
۲۰ - دعای حضرت هود
       ۲۰.۱ - اجابت دعای حضرت هود
۲۱ - دعای حضرت یحیی
۲۲ - دعای حضرت یعقوب
۲۳ - دعای حضرت یوسف
       ۲۳.۱ - رهایی از مکر زلیخا
              ۲۳.۱.۱ - اجابت دعایحضرت یوسف
       ۲۳.۲ - تسلیم خدا بودن
       ۲۳.۳ - قرار گرفتن در زمره صالحان
       ۲۳.۴ - ثبات قدم در ایمان
۲۴ - دعای حضرت یونس
       ۲۴.۱ - دعا در حال غم
              ۲۴.۱.۱ - آثار دعا همراه با اندوه
       ۲۴.۲ - تهلیل و تسبیح در دعا
       ۲۴.۳ - اجابت دعای حضرت یونس
۲۵ - پانویس
۲۶ - منبع


درخواست و دعا براى آمرزش، ثبات قدم و پيروزى بر كافران در پيشگاه خدا، از دعاهاى انبیا:
«وَ كَأَيِّنْ مِنْ نَبِيٍّ قاتَلَ مَعَهُ رِبِّيُّونَ كَثِيرٌ ... وَ ما كانَ قَوْلَهُمْ إِلَّا أَنْ قالُوا رَبَّنَا اغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا وَ إِسْرافَنا فِي أَمْرِنا وَ ثَبِّتْ أَقْدامَنا وَ انْصُرْنا عَلَى الْقَوْمِ الْكافِرِينَ؛چه بسيار پيامبراني كه مردان الهي فراواني به همراه آنها جنگ كردند... سخنشان تنها اين بود كه: (پروردگارا گناهان ما را ببخش! و از تندرويهاي ما در كارها صرفنظر كن، قدمهاي ما را ثابت بدار، و ما را بر جمعيت كافران پيروز بگردان!»

۱.۱ - اجابت دعا

اجابت دعاى انبيا، در مورد ثبات قدم و پیروزی بر کافران، از جانب خداوند:
«وَ كَأَيِّنْ مِنْ نَبِيٍّ قاتَلَ مَعَهُ رِبِّيُّونَ كَثِيرٌ ... وَ ما كانَ قَوْلَهُمْ إِلَّا أَنْ قالُوا رَبَّنَا اغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا وَ إِسْرافَنا فِي أَمْرِنا وَ ثَبِّتْ أَقْدامَنا وَ انْصُرْنا عَلَى الْقَوْمِ الْكافِرِينَ‌ فَآتاهُمُ اللَّهُ ثَوابَ الدُّنْيا وَ حُسْنَ ثَوابِ الْآخِرَةِ وَ اللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ؛چه بسيار پيامبراني كه مردان الهي فراواني به همراه آنها جنگ كردند،... سخنشان تنها اين بود كه: پروردگارا گناهان ما را ببخش! و از تندرويهاي ما در كارها صرفنظر كن، قدمهاي ما را ثابت بدار، و ما را بر جمعيت كافران پيروز بگردان!از اين رو خداوند پاداش اين جهان و پاداش نيك آن جهان را به آنها داد، و خداوند نيكوكاران را دوست مي‌دارد.»


انبيا، درخواست‌كننده پيروزى از خداوند، در پى تهدید آنان از ناحيه كافران ستمگر:
«وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِرُسُلِهِمْ لَنُخْرِجَنَّكُمْ مِنْ أَرْضِنا أَوْ لَتَعُودُنَّ فِي مِلَّتِنا فَأَوْحى‌ إِلَيْهِمْ رَبُّهُمْ لَنُهْلِكَنَّ الظَّالِمِينَ‌ وَ اسْتَفْتَحُوا وَ خابَ كُلُّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ؛كساني كه كافر شدند به پيامبران خود گفتند ما قطعا شما را از سرزمين خود اخراج خواهيم كرد، مگر اينكه به آئين ما بازگرديد، در اينحال پروردگارشان به آنها وحی فرستاد كه من ظالمان را هلاك مي‌كنم.آنها (از خدا) تقاضاي فتح و پيروزي كردند، و هر گردنكش منحرفي نوميد و نابود شد.»
«واستفتحوا» يعنى پيامبران از خداوند فتح و پيروزى را درخواست نمودند.

۱.۱ - اجابت دعا

اجابت دعاى انبيا، در مورد نابودی كافران:
«وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِرُسُلِهِمْ لَنُخْرِجَنَّكُمْ مِنْ أَرْضِنا أَوْ لَتَعُودُنَّ فِي مِلَّتِنا ... وَ اسْتَفْتَحُوا وَ خابَ كُلُّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ؛كساني كه كافر شدند به پيامبران خود گفتند ما قطعا شما را از سرزمين خود اخراج خواهيم كرد...آنها (از خدا) تقاضاي فتح و پيروزي كردند، و هر گردنكش منحرفي نوميد و نابود شد.»


درخواست فرزند صالح از خدا، از سوى آدم و حوّا عليهماالسلام:
«هُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ وَ جَعَلَ مِنْها زَوْجَها لِيَسْكُنَ إِلَيْها فَلَمَّا تَغَشَّاها حَمَلَتْ حَمْلًا خَفِيفاً فَمَرَّتْ بِهِ فَلَمَّا أَثْقَلَتْ دَعَوَا اللَّهَ رَبَّهُما لَئِنْ آتَيْتَنا صالِحاً لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ؛او خدائي است كه شما را از نفس واحدي آفريد و همسرش را نيز از جنس او قرار داد تا در كنار او بياسايد سپس هنگامي كه با او نزديكي كرد حملي سبك برداشت كه با وجود آن به كارهاي خود ادامه مي‌داد، و چون سنگين شد، هر دو از خداوند و پروردگار خويش خواستند (كه فرزند صالحي به آنان دهد و عرضه داشتند) اگر فرزند صالحي به ما دهي از شاکران خواهيم بود.»
مراد از «نفس واحده» آدم علیه‌السلام و از «زوجها» حوّا عليهاالسلام است.
[۱۰] الجوهر الثّمين، ج ۲، ص ۴۴۴.


۳.۱ - جلب رحمت الهی در دعا

اعتراف آدم و حوّا عليهماالسلام به ظلم خويش، هنگام دعا، براى جلب رحمت و آمرزش خدا:
«وَ يا آدَمُ اسْكُنْ أَنْتَ وَ زَوْجُكَ الْجَنَّةَ ... قالا رَبَّنا ظَلَمْنا أَنْفُسَنا وَ إِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَنا وَ تَرْحَمْنا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخاسِرِينَ؛و اي آدم تو و همسرت در بهشت ساكن شويد ... گفتند: پروردگارا! ما به خويشتن ستم كرديم و اگر ما را نبخشي و بر ما رحم نكني از زيانكاران خواهيم بود.»

۳.۲ - اجابت دعای حضرت آدم

اجابت دعاى آدم و حوّا عليهماالسلام، با اعطاى فرزند صالح به ايشان:
«... فَلَمَّا تَغَشَّاها حَمَلَتْ حَمْلًا خَفِيفاً فَمَرَّتْ بِهِ فَلَمَّا أَثْقَلَتْ دَعَوَا اللَّهَ رَبَّهُما لَئِنْ آتَيْتَنا صالِحاً لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ‌ فَلَمَّا آتاهُما صالِحاً ...؛... سپس هنگامي كه با او نزديكي كرد حملي سبك برداشت كه با وجود آن به كارهاي خود ادامه مي‌داد، و چون سنگين شد، هر دو از خداوند و پروردگار خويش خواستند (كه فرزند صالحي به آنان دهد و عرضه داشتند) اگر فرزند صالحي به ما دهي از شاكران خواهيم بود.اما به هنگامي كه فرزند صالحي به آنها داد ....»

۳.۳ - توجه به ربوبیت در دعا

توجّه آدم و حوّا عليهماالسلام به ربوبیّت خداوند، هنگام دعا:
وَ يا آدَمُ اسْكُنْ أَنْتَ وَ زَوْجُكَ الْجَنَّةَ ... قالا رَبَّنا ظَلَمْنا أَنْفُسَنا وَ إِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَنا وَ تَرْحَمْنا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخاسِرِينَ‌ ... فَلَمَّا أَثْقَلَتْ دَعَوَا اللَّهَ رَبَّهُما لَئِنْ آتَيْتَنا صالِحاً لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ؛و اي آدم تو و همسرت در بهشت ساكن شويد ... گفتند: پروردگارا! ما به خويشتن ستم كرديم و اگر ما را نبخشي و بر ما رحم نكني از زيانكاران خواهيم بود.... و چون سنگين شد، هر دو از خداوند و پروردگار خويش خواستند (كه فرزند صالحي به آنان دهد و عرضه داشتند) اگر فرزند صالحي به ما دهي از شاکران خواهيم بود.»


دعاها و نيايش‌هاى ابراهیم علیه‌السلام، الگویی شايسته براى یکتاپرستان است.
[۱۸] به مقاله دعاهای ابراهیم (قرآن) رجوع شود.



دعاى ادریس علیه‌السلام به درگاه خداوند همراه با خوف و رجا:
«وَ إِسْماعِيلَ وَ إِدْرِيسَ وَ ذَا الْكِفْلِ كُلٌّ مِنَ الصَّابِرِينَ‌ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ وَهَبْنا لَهُ يَحْيى‌ وَ أَصْلَحْنا لَهُ زَوْجَهُ إِنَّهُمْ كانُوا يُسارِعُونَ فِي الْخَيْراتِ وَ يَدْعُونَنا رَغَباً وَ رَهَباً وَ كانُوا لَنا خاشِعِينَ؛و اسماعيل و ادريس و ذا الكفل را (به ياد آور) كه همه از صابران بودند. ما دعاي او را مستجاب كرديم، و يحيي را به او بخشيديم، و همسرش را براي او اصلاح كرديم، چرا كه آنها در نيكيها سرعت مي‌كردند، و بخاطر عشق (به رحمت) و ترس (از عذاب) ما را مي‌خواندند، و براي ما خاشع بودند (خضوعي تواءم با ادب و ترس از مسئوليت). »
بنابر اينكه ضمير «انهم» به تمامى انبياى مذكور در آيات قبل برگردد.


دعاى اسحاق علیه‌السلام به درگاه خداوند، همراه با خوف و رجا:
«وَ وَهَبْنا لَهُ إِسْحاقَ وَ يَعْقُوبَ نافِلَةً وَ كُلًّا جَعَلْنا صالِحِينَ‌ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ وَهَبْنا لَهُ يَحْيى‌ وَ أَصْلَحْنا لَهُ زَوْجَهُ إِنَّهُمْ كانُوا يُسارِعُونَ فِي الْخَيْراتِ وَ يَدْعُونَنا رَغَباً وَ رَهَباً وَ كانُوا لَنا خاشِعِينَ؛و اسحاق، و علاوه بر او، يعقوب را به وي بخشيديم، و همه آنها را مرداني صالح قرار داديم. ما دعاي او را مستجاب كرديم، و يحيي را به او بخشيديم، و همسرش را براي او اصلاح كرديم، چرا كه آنها در نيكيها سرعت مي‌كردند، و بخاطر عشق (به رحمت) و ترس (از عذاب) ما را مي‌خواندند، و براي ما خاشع بودند (خضوعي تواءم با ادب و ترس از مسئوليت).»


حضرت اسماعیل علیه‌السلام درحال بیم و امید به درگاه خداوند دعا می‌کردند.
[۲۴] به مقاله دعاهای ابراهیم (قرآن) رجوع شود.



دعاى ایّوب علیه‌السلام به درگاه خداوند همراه با خوف و رجا:
«وَ أَيُّوبَ إِذْ نادى‌ رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الضُّرُّ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ‌ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ وَهَبْنا لَهُ يَحْيى‌ وَ أَصْلَحْنا لَهُ زَوْجَهُ إِنَّهُمْ كانُوا يُسارِعُونَ فِي الْخَيْراتِ وَ يَدْعُونَنا رَغَباً وَ رَهَباً وَ كانُوا لَنا خاشِعِينَ؛و ايوب را (به ياد آور) هنگامي كه پروردگارش را خواند (و عرضه داشت) بدحالي و مشكلات به من روي آورده و تو ارحم الراحميني.ما دعاي او را مستجاب كرديم، و يحيي را به او بخشيديم، و همسرش را براي او اصلاح كرديم، چرا كه آنها در نيكيها سرعت مي‌كردند، و بخاطر عشق (به رحمت) و ترس (از عذاب) ما را مي‌خواندند، و براي ما خاشع بودند (خضوعي تواءم با ادب و ترس از مسئوليت).»

۸.۱ - دعا برای رفع بیماری

دعاى ايّوب علیه‌السلام به پيشگاه خداوند، براى رفع بیماری و گرفتاری از وى:
۱. «وَ أَيُّوبَ إِذْ نادى‌ رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الضُّرُّ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ؛و ايوب را (به ياد آور) هنگامي كه پروردگارش را خواند (و عرضه داشت) بدحالي و مشكلات به من روي آورده و تو ارحم الراحميني.»
۲. «وَ اذْكُرْ عَبْدَنا أَيُّوبَ إِذْ نادى‌ رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الشَّيْطانُ بِنُصْبٍ وَ عَذابٍ؛به خاطر بياور بنده ما ايوب را، هنگامي كه پروردگارش را خوانده كه شيطان مرا به رنج و عذاب افكنده.»

۸.۲ - اجابت دعای حضرت ایوب

اجابت دعاى ايّوب علیه‌السلام، با بهبودى و رفع مشكلات و آسایش يافتن وى از سوى خدا:
۱. «وَ أَيُّوبَ إِذْ نادى‌ رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الضُّرُّ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ‌ فَاسْتَجَبْنا لَهُ فَكَشَفْنا ما بِهِ مِنْ ضُرٍّ ...؛و ايوب را (به ياد آور) هنگامي كه پروردگارش را خواند (و عرضه داشت) بدحالي و مشكلات به من روي آورده و تو ارحم الراحميني.ما دعاي او را مستجاب كرديم، و ناراحتيهائي را كه داشت برطرف ساختيم....»
۲. «وَ اذْكُرْ عَبْدَنا أَيُّوبَ إِذْ نادى‌ رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الشَّيْطانُ بِنُصْبٍ وَ عَذابٍ‌ ارْكُضْ بِرِجْلِكَ هذا مُغْتَسَلٌ بارِدٌ وَ شَرابٌ؛به خاطر بياور بنده ما ايوب را، هنگامي كه پروردگارش را خوانده كه شيطان مرا به رنج و عذاب افكنده.(به او گفتيم) پاي خود را بر زمين بكوب اين، چشمه آبي خنك براي شستشو و نوشيدن است. »

۸.۳ - توسل به ربوبیت خدا در دعا

توسّل ايّوب علیه‌السلام به ربوبیّت خدا، هنگام دعا براى رفع گرفتارى‌اش:
۱. «وَ أَيُّوبَ إِذْ نادى‌ رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الضُّرُّ ...؛و ايوب را (به ياد آور) هنگامي كه پروردگارش را خواند (و عرضه داشت) بدحالي و مشكلات به من روي آورده و تو ارحم الراحميني.»
۲. «وَ اذْكُرْ عَبْدَنا أَيُّوبَ إِذْ نادى‌ رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الشَّيْطانُ بِنُصْبٍ وَ عَذابٍ؛به خاطر بياور بنده ما ايوب را، هنگامي كه پروردگارش را خوانده كه شيطان مرا به رنج و عذاب افكنده.»

۸.۴ - توسل به رحمانیت خدا در دعا

تمسّك ايّوب علیه‌السلام در دعاى خويش، به رحمت خداوند:
«وَ أَيُّوبَ إِذْ نادى‌ رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الضُّرُّ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ؛و ايوب را (به ياد آور) هنگامي كه پروردگارش را خواند (و عرضه داشت) بدحالي و مشكلات به من روي آورده و تو ارحم الراحميني.»

۸.۵ - تذکر بودن اجابت دعای حضرت ایوب

اجابت دعاى ايّوب علیه‌السلام و برطرف شدن رنج و گرفتارى وى، مايه تذکّر و بيدارى خداپرستان:
«وَ أَيُّوبَ إِذْ نادى‌ رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الضُّرُّ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ‌ فَاسْتَجَبْنا لَهُ فَكَشَفْنا ما بِهِ مِنْ ضُرٍّ وَ آتَيْناهُ أَهْلَهُ وَ مِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَةً مِنْ عِنْدِنا وَ ذِكْرى‌ لِلْعابِدِينَ؛و ايوب را (به ياد آور) هنگامي كه پروردگارش را خواند (و عرضه داشت) بدحالي و مشكلات به من روي آورده و تو ارحم الراحميني.ما دعاي او را مستجاب كرديم، و ناراحتيهائي را كه داشت برطرف ساختيم، و خاندانش را به او بازگردانديم، و همانندشان را بر آنها افزوديم، تا رحمتي از سوي ما باشد، و تذكري براي عبادت كنندگان.»


دعاى داود علیه‌السلام به درگاه خداوند، همراه با بيم و اميد:
وَ داوُدَ وَ سُلَيْمانَ إِذْ يَحْكُمانِ فِي الْحَرْثِ إِذْ نَفَشَتْ فِيهِ غَنَمُ الْقَوْمِ وَ كُنَّا لِحُكْمِهِمْ شاهِدِينَ‌ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ وَهَبْنا لَهُ يَحْيى‌ وَ أَصْلَحْنا لَهُ زَوْجَهُ إِنَّهُمْ كانُوا يُسارِعُونَ فِي الْخَيْراتِ وَ يَدْعُونَنا رَغَباً وَ رَهَباً وَ كانُوا لَنا خاشِعِينَ؛و داود و سليمان را (بخاطر آور)، هنگامي كه در باره كشتزاري كه گوسفندان قوم آنرا شبانه چريده (و خراب كرده) بودند داوري ميكردند، و ما شاهد قضاوت آنها بوديم. ما دعاي او را مستجاب كرديم، و يحيي را به او بخشيديم، و همسرش را براي او اصلاح كرديم، چرا كه آنها در نيكيها سرعت مي‌كردند، و بخاطر عشق (به رحمت) و ترس (از عذاب) ما را مي‌خواندند، و براي ما خاشع بودند (خضوعي تواءم با ادب و ترس از مسئوليت).»


دعاى ذوالکفل علیه‌السلام به درگاه خداوند، همراه با بيم و اميد:
«وَ إِسْماعِيلَ وَ إِدْرِيسَ وَ ذَا الْكِفْلِ كُلٌّ مِنَ الصَّابِرِينَ‌ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ وَهَبْنا لَهُ يَحْيى‌ وَ أَصْلَحْنا لَهُ زَوْجَهُ إِنَّهُمْ كانُوا يُسارِعُونَ فِي الْخَيْراتِ وَ يَدْعُونَنا رَغَباً وَ رَهَباً وَ كانُوا لَنا خاشِعِينَ؛و اسماعيل و ادريس و ذا الكفل را (به ياد آور) كه همه از صابران بودند.ما دعاي او را مستجاب كرديم، و يحيي را به او بخشيديم، و همسرش را براي او اصلاح كرديم، چرا كه آنها در نيكيها سرعت مي‌كردند، و بخاطر عشق (به رحمت) و ترس (از عذاب) ما را مي‌خواندند، و براي ما خاشع بودند (خضوعي تواءم با ادب و ترس از مسئوليت).»


حضرت زکریّا علیه‌السلام با بيم و اميد به درگاه الهى دعا می‌کردند.
[۴۲] به مقاله دعای زکریا (قرآن) رجوع شود.



دعاهای حضرت سلیمان علیه‌السلام به درگاه خداوند عبارتند از:

۱۲.۱ - قرارگرفتن درزمره بندگان صالح

دعاى سلیمان علیه‌السلام به درگاه الهى، براى قرار گرفتن در زمره بندگان صالح او:
«... لا يَحْطِمَنَّكُمْ سُلَيْمانُ‌ ... وَ أَدْخِلْنِي بِرَحْمَتِكَ فِي عِبادِكَ الصَّالِحِينَ؛... تا سليمان شما را پايمال نكنند ... و مرا در زمره بندگان صالحت داخل نما.»

۱۲.۲ - دستيابى به حكومتى بى‌همتا

دستيابى به حكومتى بى‌همتا، از دعاهاى سليمان علیه‌السلام نزد پروردگارش:
«وَ لَقَدْ فَتَنَّا سُلَيْمانَ‌ ... قالَ رَبِّ اغْفِرْ لِي وَ هَبْ لِي مُلْكاً لا يَنْبَغِي لِأَحَدٍ مِنْ بَعْدِي إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ؛ما سليمان را آزموديم... گفت: پروردگارا مرا ببخش، و حكومتي به من عطا كن كه بعد از من سزاوار هيچكس نباشد، كه تو بسيار بخشنده‌ اي.»

۱۲.۲.۱ - اجابت دعای حضرت سلیمان

اجابت دعاى سليمان علیه‌السلام براى دستيابى به حكومت بى‌همتا، از سوى خداوند:
«وَ لَقَدْ فَتَنَّا سُلَيْمانَ وَ أَلْقَيْنا عَلى‌ كُرْسِيِّهِ جَسَداً ثُمَّ أَنابَ‌ قالَ رَبِّ اغْفِرْ لِي وَ هَبْ لِي مُلْكاً لا يَنْبَغِي لِأَحَدٍ مِنْ بَعْدِي إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ‌ فَسَخَّرْنا لَهُ الرِّيحَ تَجْرِي بِأَمْرِهِ رُخاءً حَيْثُ أَصابَ‌ وَ الشَّياطِينَ كُلَّ بَنَّاءٍ وَ غَوَّاصٍ‌ وَ آخَرِينَ مُقَرَّنِينَ فِي الْأَصْفادِ هذا عَطاؤُنا فَامْنُنْ أَوْ أَمْسِكْ بِغَيْرِ حِسابٍ؛ما سليمان را آزموديم، و بر كرسي او جسدي افكنديم، سپس او به درگاه خداوند انابه كرد. گفت: پروردگارا مرا ببخش، و حكومتي به من عطا كن كه بعد از من سزاوار هيچكس نباشد، كه تو بسيار بخشنده‌ اي.ما باد را مسخر او ساختيم تا مطابق فرمانش به نرمي حركت كند، و به هر جا او مي‌خواهد برود.و شياطين را مسخر او ساختيم، هر بناء و غواصي از آنها. و گروه ديگري (از شياطين) را در غل و زنجير (تحت سلطه او) قرار داديم.(و به او گفتيم) اين عطاي ماست به هر كس مي‌خواهي (و صلاح مي‌بيني) ببخش و از هر كس مي‌خواهي امساك كن و حسابي بر تو نيست.»

۱۲.۳ - طلب توفیق بر شکر نعمت

دعاى سليمان علیه‌السلام در طلب توفيق از پروردگار براى شکر نعمتهاى خدا (نعمت دانش، پادشاهی و نبوّت) بر خود و والدینش:
«... لا يَحْطِمَنَّكُمْ سُلَيْمانُ‌ ... وَ قالَ رَبِ‌ أَوْزِعْنِي أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِي أَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَ عَلى‌ والِدَيَ‌ ...؛... تا سليمان شما را پايمال نكنند... گفت: پروردگارا! شكر نعمتهائي را كه بر من و پدر و مادرم ارزاني داشته‌ اي به من الهام فرما ....»

۱۲.۴ - طلب آمرزش

طلب آمرزش الهى، از دعاهاى سليمان علیه‌السلام:
«وَ لَقَدْ فَتَنَّا سُلَيْمانَ‌ ... قالَ رَبِّ اغْفِرْ لِي وَ هَبْ لِي مُلْكاً لا يَنْبَغِي لِأَحَدٍ مِنْ بَعْدِي إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ؛ما سليمان را آزموديم... گفت: پروردگارا مرا ببخش، و حكومتي به من عطا كن كه بعد از من سزاوار هيچكس نباشد، كه تو بسيار بخشنده‌ اي.»


دعاهای حضرت شعیب علیه‌السلام که در قرآن آمده است عبارتند از:

۱۳.۱ - داوری بر اساس حق

داورى بر اساس حق، بين شعیب علیه‌السلام و قومش، دعاى آن حضرت به درگاه الهى:
«قالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا مِنْ قَوْمِهِ لَنُخْرِجَنَّكَ يا شُعَيْبُ‌ ... رَبَّنَا افْتَحْ بَيْنَنا وَ بَيْنَ قَوْمِنا بِالْحَقِّ وَ أَنْتَ خَيْرُ الْفاتِحِينَ؛ اشراف زورمند و متكبر از قوم او گفتند: اي شعيب سوگند ياد مي‌كنيم كه تو و كساني را كه به تو ايمان آورده‌ اند از شهر و آبادي خود بيرون خواهيم كرد...پروردگارا ميان ما و قوم ما به حق داوري كن كه تو بهترين داوراني.»

۱۳.۲ - درخواست امداد غیبی

شعيب علیه‌السلام، خواستار امدادهاى غيبى، در دعاى خويش:
«... لَنُخْرِجَنَّكَ يا شُعَيْبُ‌ ... رَبَّنَا افْتَحْ بَيْنَنا وَ بَيْنَ قَوْمِنا بِالْحَقِّ وَ أَنْتَ خَيْرُ الْفاتِحِينَ؛ ... اي شعيب تو را از شهر و آبادي خود بيرون خواهيم كرد... پروردگارا ميان ما و قوم ما به حق داوري كن كه تو بهترين داوراني.»

۱۳.۳ - هدف دعای حضرت شعیب

تثبيت حق، هدف دعاى شعيب علیه‌السلام:
«قالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا مِنْ قَوْمِهِ لَنُخْرِجَنَّكَ يا شُعَيْبُ‌ ... رَبَّنَا افْتَحْ بَيْنَنا وَ بَيْنَ قَوْمِنا بِالْحَقِّ وَ أَنْتَ خَيْرُ الْفاتِحِينَ؛ اشراف زورمند و متكبر از قوم او گفتند: اي شعيب سوگند ياد مي‌كنيم كه تو و كساني را كه به تو ايمان آورده‌ اند از شهر و آبادي خود بيرون خواهيم كرد... پروردگارا ميان ما و قوم ما به حق داوري كن كه تو بهترين داوراني.»

۱۳.۴ - توسل حضرت شعیب در دعا

توسّل شعيب علیه‌السلام به ربوبيّت و صفت (خیرالفاتحین) خداوند، در دعاى خود:
«... لَنُخْرِجَنَّكَ يا شُعَيْبُ‌ ... رَبَّنَا افْتَحْ بَيْنَنا وَ بَيْنَ قَوْمِنا بِالْحَقِّ وَ أَنْتَ خَيْرُ الْفاتِحِينَ؛ ... اي شعيب تو را از شهر و آبادي خود بيرون خواهيم كرد ... پروردگارا ميان ما و قوم ما به حق داوري كن كه تو بهترين داوراني.»


درخواست غذا و مائده آسمانی از جانب عیسی علیه‌السلام، براى حواریّون:
«قالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ اللَّهُمَّ رَبَّنا أَنْزِلْ عَلَيْنا مائِدَةً مِنَ السَّماءِ تَكُونُ لَنا عِيداً لِأَوَّلِنا وَ آخِرِنا وَ آيَةً مِنْكَ وَ ارْزُقْنا وَ أَنْتَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ؛عيسي عرض كرد: خداوندا، پروردگارا! مائده‌ اي از آسمان بر ما بفرست تا عيدي. براي اول و آخر ما باشد و نشانه‌ اي از تو، و به ما روزي ده، تو بهترين روزي دهندگاني.»

۱۴.۱ - هدف از نزول مائده آسمانی

انگیزه حضرت عیسی علیه‌السلام از درخواست مائده آسمانی برای حواریون، عبارت است از:

۱۴.۱.۱ - خاطره سرورانگیز

برجاى ماندن خاطره‌اى سرورانگيز براى حواريّون عيسى، انگيزه آن حضرت جهت دعا و درخواست مائده آسمانى:
«إِذْ قالَ الْحَوارِيُّونَ يا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ هَلْ يَسْتَطِيعُ رَبُّكَ أَنْ يُنَزِّلَ عَلَيْنا مائِدَةً مِنَ السَّماءِ ... قالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ اللَّهُمَّ رَبَّنا أَنْزِلْ عَلَيْنا مائِدَةً مِنَ السَّماءِ تَكُونُ لَنا عِيداً لِأَوَّلِنا وَ آخِرِنا وَ آيَةً مِنْكَ وَ ارْزُقْنا وَ أَنْتَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ؛در آن هنگام كه حواريون گفتند: اي عيسي بن مريم آيا پروردگار تو ميتواند مائده‌ اي از آسمان نازل كند؟... عيسي عرض كرد: خداوندا، پروردگارا! مائده‌ اي از آسمان بر ما بفرست تا عيدي. براي اول و آخر ما باشد و نشانه‌ اي از تو، و به ما روزي ده، تو بهترين روزي دهندگاني.»

۱۴.۱.۲ - برجاماندن آیت الهی

بر جاى ماندن نشانه و آیت الهى براى حواريّون عيسى، انگيزه وى جهت دعا و درخواست مائده آسمانى:
«إِذْ قالَ الْحَوارِيُّونَ يا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ هَلْ يَسْتَطِيعُ رَبُّكَ أَنْ يُنَزِّلَ عَلَيْنا مائِدَةً مِنَ السَّماءِ ... قالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ اللَّهُمَّ رَبَّنا أَنْزِلْ عَلَيْنا مائِدَةً مِنَ السَّماءِ ... وَ آيَةً مِنْكَ وَ ارْزُقْنا ...؛در آن هنگام كه حواريون گفتند: اي عيسي بن مريم آيا پروردگار تو ميتواند مائده‌ اي از آسمان نازل كند؟ ... عيسي عرض كرد: خداوندا، پروردگارا! مائده‌ اي از آسمان بر ما بفرست ... و نشانه‌ اي از تو، و به ما روزي ده، تو بهترين روزي دهندگاني.»

۱۴.۲ - توسل در دعا

توسّل عيسى علیه‌السلام به الوهیّت و ربوبيّت و صفت (خیرالرّازقین بودن) خداوند در دعاى خويش، براى نزول مائده آسمانى:
«إِذْ قالَ الْحَوارِيُّونَ يا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ هَلْ يَسْتَطِيعُ رَبُّكَ أَنْ يُنَزِّلَ عَلَيْنا مائِدَةً مِنَ السَّماءِ قالَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ‌ قالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ اللَّهُمَّ رَبَّنا أَنْزِلْ عَلَيْنا مائِدَةً مِنَ السَّماءِ تَكُونُ لَنا عِيداً لِأَوَّلِنا وَ آخِرِنا وَ آيَةً مِنْكَ وَ ارْزُقْنا وَ أَنْتَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ؛در آن هنگام كه حواريون گفتند: اي عيسي بن مريم آيا پروردگار تو ميتواند مائده‌ اي از آسمان نازل كند؟ او (در پاسخ) گفت از خدا بپرهيزيد اگر با ايمان هستيد!عيسي عرض كرد: خداوندا، پروردگارا! مائده‌ اي از آسمان بر ما بفرست تا عيدي. براي اول و آخر ما باشد و نشانه‌ اي از تو، و به ما روزي ده، تو بهترين روزي دهندگاني.»

۱۴.۳ - اجابت دعای حضرت عیسی

اجابت دعاى عيسى علیه‌السلام از سوى خداوند، با فرستادن مائده آسمانى:
«قالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ اللَّهُمَّ رَبَّنا أَنْزِلْ عَلَيْنا مائِدَةً مِنَ السَّماءِ تَكُونُ لَنا عِيداً لِأَوَّلِنا وَ آخِرِنا وَ آيَةً مِنْكَ وَ ارْزُقْنا وَ أَنْتَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ‌ قالَ اللَّهُ إِنِّي مُنَزِّلُها عَلَيْكُمْ‌ ...؛عيسي عرض كرد: خداوندا، پروردگارا! مائده‌ اي از آسمان بر ما بفرست تا عيدي. براي اول و آخر ما باشد و نشانه‌ اي از تو، و به ما روزي ده، تو بهترين روزي دهندگاني.خداوند (دعاي او را مستجاب كرد و) گفت من آنرا بر شما نازل ميكنم ....»


دعاى لوط علیه‌السلام به درگاه خداوند، همراه با خوف و اميد:
«وَ لُوطاً آتَيْناهُ حُكْماً وَ عِلْماً وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْقَرْيَةِ الَّتِي كانَتْ تَعْمَلُ الْخَبائِثَ إِنَّهُمْ كانُوا قَوْمَ سَوْءٍ فاسِقِينَ‌ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ وَهَبْنا لَهُ يَحْيى‌ وَ أَصْلَحْنا لَهُ زَوْجَهُ إِنَّهُمْ كانُوا يُسارِعُونَ فِي الْخَيْراتِ وَ يَدْعُونَنا رَغَباً وَ رَهَباً وَ كانُوا لَنا خاشِعِينَ؛و لوط را (به يادآور) كه به او حكم و علم داديم، و از شهري كه اعمال زشت و كثيف انجام ميدادند رهائي بخشيديم، چرا كه آنها مردم بد و فاسقي بودندو داود و سليمان را (بخاطر آور)، هنگامي كه در باره كشتزاري كه گوسفندان قوم آنرا شبانه چريده (و خراب كرده) بودند داوري ميكردند، و ما شاهد قضاوت آنها بوديم. ما دعاي او را مستجاب كرديم، و يحيي را به او بخشيديم، و همسرش را براي او اصلاح كرديم، چرا كه آنها در نيكيها سرعت مي‌كردند، و بخاطر عشق (به رحمت) و ترس (از عذاب) ما را مي‌خواندند، و براي ما خاشع بودند (خضوعي تواءم با ادب و ترس از مسئوليت).»

۱۵.۱ - نجات از قوم منحرف

دعاى لوط علیه‌السلام به درگاه الهى، براى نجات خود و نزديكانش از شرّ قوم منحرف خود:
«قالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ يا لُوطُ ... قالَ إِنِّي لِعَمَلِكُمْ مِنَ الْقالِينَ‌ رَبِّ نَجِّنِي وَ أَهْلِي مِمَّا يَعْمَلُونَ‌ فَنَجَّيْناهُ وَ أَهْلَهُ أَجْمَعِينَ؛گفتند: اي لوط اگر از اين سخنان خودداري نكني از اخراج شوندگان خواهي بود. گفت: من (به هر حال) دشمن اعمال شما هستم.پروردگارا! من و خاندانم را از آنچه اينها انجام مي‌دهند رهائي بخش.ما او و خاندانش را همگي نجات داديم. »

۱۵.۱.۱ - اجابت دعای حضرت لوط

اجابت دعاى لوط علیه‌السلام به درگاه الهى، براى نجات خود و نزديكانش از شرّ قوم منحرف خود:
«قالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ يا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِينَ‌ قالَ إِنِّي لِعَمَلِكُمْ مِنَ الْقالِينَ‌ رَبِّ نَجِّنِي وَ أَهْلِي مِمَّا يَعْمَلُونَ‌ فَنَجَّيْناهُ وَ أَهْلَهُ أَجْمَعِينَ؛گفتند: اي لوط اگر از اين سخنان خودداري نكني از اخراج شوندگان خواهي بود. گفت: من (به هر حال) دشمن اعمال شما هستم.پروردگارا! من و خاندانم را از آنچه اينها انجام مي‌دهند رهائي بخش.ما او و خاندانش را همگي نجات داديم. »

۱۵.۲ - غلبه بر قوم مفسد

دعاى لوط علیه‌السلام به درگاه الهى، براى غلبه بر قوم مفسد خود:
«وَ لُوطاً إِذْ قالَ لِقَوْمِهِ إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الْفاحِشَةَ ...قالَ رَبِّ انْصُرْنِي عَلَى الْقَوْمِ الْمُفْسِدِينَ؛و لوط را فرستاديم هنگامي كه به قوم خود گفت: شما كار بسيار زشتي انجام مي‌دهيد ... (لوط) عرض كرد: پروردگارا مرا در برابر اين قوم مفسد ياري فرما.»

۱۵.۱.۱ - اجابت دعای حضرت لوط

اجابت دعاى لوط علیه‌السلام از سوى خداوند، با نابود كردن قوم ظالم:
«قالَ رَبِّ انْصُرْنِي عَلَى الْقَوْمِ الْمُفْسِدِينَ‌ وَ لَمَّا جاءَتْ رُسُلُنا إِبْراهِيمَ بِالْبُشْرى‌ قالُوا إِنَّا مُهْلِكُوا أَهْلِ هذِهِ الْقَرْيَةِ إِنَّ أَهْلَها كانُوا ظالِمِينَ؛(لوط) عرض كرد: پروردگارا مرا در برابر اين قوم مفسد ياري فرما.هنگامي كه فرستادگان ما (از فرشتگان) به سراغ ابراهيم با بشارت (به تولد فرزند براي او) آمدند، گفتند: ما اهل اين شهر و آبادي را (اشاره به شهرهاي قوم لوط) هلاك خواهيم كرد چرا كه اهل آن ستمگرند.»


خداوند، آموزش‌دهنده روش دعا كردن به پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله است.
[۷۸] به مقاله دعای محمد (قرآن) رجوع شود.



حضرت موسی علیه‌السلام با رعایت ادب به درگاه الهی دعا می‌کردندو رحمت ومغفرت الهی، نجات قومش و ... را از خداوند متعال درخواست می‌کردند.
[۷۹] به مقاله دعاهای موسی (قرآن) رجوع شود.



حضرت نوح علیه‌السلام خاشعانه و همراه با بیم و امید به درگاه خداوند دعا می‌کردند.
[۸۰] به مقاله دعاهای نوح (قرآن) رجوع شود.



نابودى اموال فرعون و اطرافيان او، دعاى موسى و هارون عليهماالسلام به درگاه ربوبى، براى وادار شدن آنان به ایمان:
«وَ قالَ مُوسى‌ رَبَّنا إِنَّكَ آتَيْتَ فِرْعَوْنَ وَ مَلَأَهُ زِينَةً وَ أَمْوالًا فِي الْحَياةِ الدُّنْيا رَبَّنا لِيُضِلُّوا عَنْ سَبِيلِكَ رَبَّنَا اطْمِسْ عَلى‌ أَمْوالِهِمْ وَ اشْدُدْ عَلى‌ قُلُوبِهِمْ‌ ... قالَ قَدْ أُجِيبَتْ دَعْوَتُكُما ...؛موسي گفت پروردگارا تو فرعون و اطرافيانش را زينت و اموالي (سرشار) در زندگي دنيا داده‌ اي و نتيجه‌ اش اين شده كه (بندگانت را) از راه تو گمراه مي‌سازند، پروردگارا! اموالشان را نابود كن و دلهايشان را سخت (و سنگين) ساز...فرمود: دعاي شما پذيرفته شد، استقامت بخرج دهيد و از راه (و رسم) كساني كه نمي‌دانند تبعيت نكنيد»

۱۹.۱ - اثر دعای حضرت هارون

سخت شدن و مهر خوردن دل فرعون و اطرافيان وى، از دعاهاى موسى و هارون عليهما السلام، به جهت ايمان نياوردن آنان:
«وَ قالَ مُوسى‌ رَبَّنا إِنَّكَ آتَيْتَ فِرْعَوْنَ وَ مَلَأَهُ زِينَةً وَ أَمْوالًا فِي الْحَياةِ الدُّنْيا رَبَّنا لِيُضِلُّوا عَنْ سَبِيلِكَ رَبَّنَا اطْمِسْ عَلى‌ أَمْوالِهِمْ وَ اشْدُدْ عَلى‌ قُلُوبِهِمْ‌ ... قالَ قَدْ أُجِيبَتْ دَعْوَتُكُما ...؛موسي گفت پروردگارا تو فرعون و اطرافيانش را زينت و اموالي (سرشار) در زندگي دنيا داده‌ اي و نتيجه‌ اش اين شده كه (بندگانت را) از راه تو گمراه مي‌سازند، پروردگارا! اموالشان را نابود كن و دلهايشان را سخت (و سنگين) ساز...فرمود: دعاي شما پذيرفته شد....»
از امام صادق علیه‌السلام به نقل از رسول‌خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله روايت‌شده است: موسى علیه‌السلام دعا كرد و هارون علیه‌السلام آمین گفت و فرشتگان نيز آمين گفتند. پس از آن خداوند فرمود: قطعاً خواسته شما اجابت شد.

۱۹.۲ - اجابت دعای حضرت هارون

اجابت دعاى موسى و هارون عليهما السلام، عليه فرعون و اطرافيانش:
«وَ قالَ مُوسى‌ رَبَّنا إِنَّكَ آتَيْتَ فِرْعَوْنَ وَ مَلَأَهُ زِينَةً ... قالَ قَدْ أُجِيبَتْ دَعْوَتُكُما فَاسْتَقِيما وَ لا تَتَّبِعانِّ سَبِيلَ الَّذِينَ لا يَعْلَمُونَ؛موسي گفت پروردگارا تو فرعون و اطرافيانش را زينت و اموالي (سرشار) در زندگي دنيا داده‌ اي...فرمود: دعاي شما پذيرفته شد، استقامت بخرج دهيد و از راه (و رسم) كساني كه نمي‌دانند تبعيت نكنيد.»

۱۹.۲.۱ - آثار اجابت دعای حضرت هارون

اجابت دعا و خواسته‌هاى موسى و هارون عليهماالسلام از سوى خداوند، مقتضى پایداری و استقامت، در مبارزه با فرعون و اطرافيان وى:
«وَ قالَ مُوسى‌ رَبَّنا إِنَّكَ آتَيْتَ فِرْعَوْنَ وَ مَلَأَهُ زِينَةً وَ أَمْوالًا فِي الْحَياةِ الدُّنْيا رَبَّنا لِيُضِلُّوا عَنْ سَبِيلِكَ رَبَّنَا اطْمِسْ عَلى‌ أَمْوالِهِمْ وَ اشْدُدْ عَلى‌ قُلُوبِهِمْ فَلا يُؤْمِنُوا حَتَّى يَرَوُا الْعَذابَ الْأَلِيمَ‌ قالَ قَدْ أُجِيبَتْ دَعْوَتُكُما فَاسْتَقِيما وَ لا تَتَّبِعانِّ سَبِيلَ الَّذِينَ لا يَعْلَمُونَ؛موسي گفت پروردگارا تو فرعون و اطرافيانش را زينت و اموالي (سرشار) در زندگي دنيا داده‌ اي و نتيجه‌ اش اين شده كه (بندگانت را) از راه تو گمراه مي‌سازند، پروردگارا! اموالشان را نابود كن و دلهايشان را سخت (و سنگين) ساز، تا عذاب دردناك را نبينند ايمان نياورند.فرمود: دعاي شما پذيرفته شد، استقامت بخرج دهيد و از راه (و رسم) كساني كه نمي‌دانند تبعيت نكنيد


دعاى هود علیه‌السلام به درگاه خداوند، براى جلب امداد الهى، در برابر تكذيبگران کافر:
«ثُمَّ أَنْشَأْنا مِنْ بَعْدِهِمْ قَرْناً آخَرِينَ‌ فَأَرْسَلْنا فِيهِمْ رَسُولًا مِنْهُمْ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ ما لَكُمْ مِنْ إِلهٍ غَيْرُهُ أَ فَلا تَتَّقُونَ‌ قالَ رَبِّ انْصُرْنِي بِما كَذَّبُونِ؛سپس بعد از آنها جمعيت ديگري را به وجود آورديم.و در ميان آنها رسولي از خودشان فرستاديم كه پروردگار يكتا را بپرستيد، جز او معبودي براي شما نيست آيا (با اين همه از شرك و بت پرستي) پرهيز نمي‌كنيد؟! عرض كرد، پروردگارا! مرا در برابر تكذيبهاي آنها ياري فرما.»
بنا بر قولى مقصود از «قرناً» در آيه ۳۲ قوم هود مى‌باشد.

۲۰.۱ - اجابت دعای حضرت هود

اجابت دعاى هود علیه‌السلام از سوى پروردگار، با نابودى قوم تكذيبگر آن حضرت:
«قالَ رَبِّ انْصُرْنِي بِما كَذَّبُونِ‌ قالَ عَمَّا قَلِيلٍ لَيُصْبِحُنَّ نادِمِينَ‌ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ بِالْحَقِّ فَجَعَلْناهُمْ غُثاءً فَبُعْداً لِلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ؛عرض كرد، پروردگارا! مرا در برابر تكذيبهاي آنها ياري فرما.(خداوند) فرمود: به زودي آنها از كار خود پشيمان خواهند شد. (اما زماني كه سودي به حالشان ندارد).سرانجام صيحه آسماني آنها را به حق فرو گرفت و ما آنها را همچون خاشاك بر سيلاب قرار داديم دور باد از رحمت خدا قوم ستمگر!»


دعاى یحیی علیه‌السلام به درگاه الهى، با حالت بيم و اميد:
«فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ وَهَبْنا لَهُ يَحْيى‌ وَ أَصْلَحْنا لَهُ زَوْجَهُ إِنَّهُمْ كانُوا يُسارِعُونَ فِي الْخَيْراتِ وَ يَدْعُونَنا رَغَباً وَ رَهَباً وَ كانُوا لَنا خاشِعِينَ؛ما دعاي او را مستجاب كرديم، و يحيي را به او بخشيديم، و همسرش را براي او اصلاح كرديم، چرا كه آنها در نيكيها سرعت مي‌كردند، و بخاطر عشق (به رحمت) و ترس (از عذاب) ما را مي‌خواندند، و براي ما خاشع بودند (خضوعي تواءم با ادب و ترس از مسئوليت).»
بر اساس يك احتمال، ضمير «انّهم» به زكريّا ويحيى عليهما السلام برمى‌گردد.


دعاى یعقوب علیه‌السلام به درگاه خداوند، همراه با خوف و رجا:
«وَ وَهَبْنا لَهُ إِسْحاقَ وَ يَعْقُوبَ نافِلَةً وَ كُلًّا جَعَلْنا صالِحِينَ‌ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ وَهَبْنا لَهُ يَحْيى‌ وَ أَصْلَحْنا لَهُ زَوْجَهُ إِنَّهُمْ كانُوا يُسارِعُونَ فِي الْخَيْراتِ وَ يَدْعُونَنا رَغَباً وَ رَهَباً وَ كانُوا لَنا خاشِعِينَ؛و اسحاق، و علاوه بر او، يعقوب را به وي بخشيديم، و همه آنها را مرداني صالح قرار داديم. ما دعاي او را مستجاب كرديم، و يحيي را به او بخشيديم، و همسرش را براي او اصلاح كرديم، چرا كه آنها در نيكيها سرعت مي‌كردند، و بخاطر عشق (به رحمت) و ترس (از عذاب) ما را مي‌خواندند، و براي ما خاشع بودند (خضوعي تواءم با ادب و ترس از مسئوليت).»


دعاهای حضرت یوسف علیه‌السلام عبارتند از:

۲۳.۱ - رهایی از مکر زلیخا

دعا و نيايش یوسف علیه‌السلام به درگاه خدا، براى رهايى از مکر زلیخا و زنان اشراف و نجات از دام شهوت، با توسّل به ربوبيّت الهى:
«قالَ رَبِّ السِّجْنُ أَحَبُّ إِلَيَّ مِمَّا يَدْعُونَنِي إِلَيْهِ وَ إِلَّا تَصْرِفْ عَنِّي كَيْدَهُنَّ أَصْبُ إِلَيْهِنَّ وَ أَكُنْ مِنَ الْجاهِلِينَ؛(يوسف) گفت پروردگارا! زندان نزد من محبوبتر است از آنچه اينها مرا بسوي آن مي‌خوانند و اگر مكر و نيرنگ آنها را از من بازنگرداني قلب من به آنها متمايل مي‌گردد و از جاهلان خواهم بود. »

۲۳.۱.۱ - اجابت دعایحضرت یوسف

اجابت دعاى يوسف علیه‌السلام، براى رهايى از مكر زليخا و زنان اشراف و نجات از دام شهوت:
«قالَ رَبِّ السِّجْنُ أَحَبُّ إِلَيَّ مِمَّا يَدْعُونَنِي‌ ...فَاسْتَجابَ لَهُ رَبُّهُ فَصَرَفَ عَنْهُ كَيْدَهُنَّ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ؛(يوسف) گفت پروردگارا! زندان نزد من محبوبتر است از آنچه اينها مرا بسوي آن مي‌خوانند... پروردگارش دعاي او را اجابت كرد و مكر آنها را از او بگردانيد چرا كه او شنوا و داناست. »

۲۳.۲ - تسلیم خدا بودن

تسلیم خدا بودن در تمام عمر و در حال مردن، از دعاهاى يوسف علیه‌السلام به درگاه خداوند:
«فَلَمَّا دَخَلُوا عَلى‌ يُوسُفَ‌ ... رَبِّ قَدْ آتَيْتَنِي‌ مِنَ الْمُلْكِ‌ ... تَوَفَّنِي مُسْلِماً وَ أَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ؛هنگامي كه بر يوسف وارد شدند....پروردگارا! بخش (عظيمي) از حكومت به من بخشيدي ... مرا مسلمان بميران. و به صالحان ملحق فرما!»

۲۳.۳ - قرار گرفتن در زمره صالحان

در زمره صالحان قرار گرفتن، دعاى يوسف علیه‌السلام به درگاه الهى:
«فَلَمَّا دَخَلُوا عَلى‌ يُوسُفَ‌ ... رَبِّ قَدْ آتَيْتَنِي مِنَ الْمُلْكِ‌ ... تَوَفَّنِي مُسْلِماً وَ أَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ؛هنگامي كه بر يوسف وارد شدند ...پروردگارا! بخش (عظيمي) از حكومت به من بخشيدي...، مرا مسلمان بميران. و به صالحان ملحق فرما!»

۲۳.۴ - ثبات قدم در ایمان

ثبات‌قدم در ایمان تا زمان مرگ، دعاى يوسف علیه‌السلام به درگاه الهى:
«فَلَمَّا دَخَلُوا عَلى‌ يُوسُفَ‌ ... رَبِّ قَدْ آتَيْتَنِي مِنَ الْمُلْكِ‌ ... تَوَفَّنِي مُسْلِماً ...؛هنگامي كه بر يوسف وارد شدند...پروردگارا! بخش (عظيمي) از حكومت به من بخشيدي... مرا مسلمان بميران....»


دعا و تضرّع یونس علیه‌السلام به درگاه خدا، پس از گرفتار شدن در ظلمات (شکم ماهى) با اعتراف به ظلم خويش همراه با خوف و رجا:
«وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنادى‌ فِي الظُّلُماتِ أَنْ لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ‌ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ وَهَبْنا لَهُ يَحْيى‌ وَ أَصْلَحْنا لَهُ زَوْجَهُ إِنَّهُمْ كانُوا يُسارِعُونَ فِي الْخَيْراتِ وَ يَدْعُونَنا رَغَباً وَ رَهَباً وَ كانُوا لَنا خاشِعِينَ؛و ذا النون (يونس) را (به ياد آور)، در آن هنگام كه خشمگين (از ميان قوم خود) رفت، و چنين مي‌پنداشت كه ما بر او تنگ نخواهيم گرفت، (اما موقعي كه در كام نهنگ فرو رفت) در آن ظلمتها (ي متراكم) فرياد زد خداوندا! جز تو معبودي نيست، منزهي تو، من از ستمكاران بودم.ما دعاي او را مستجاب كرديم، و يحيي را به او بخشيديم، و همسرش را براي او اصلاح كرديم، چرا كه آنها در نيكيها سرعت مي‌كردند، و بخاطر عشق (به رحمت) و ترس (از عذاب) ما را مي‌خواندند، و براي ما خاشع بودند (خضوعي تواءم با ادب و ترس از مسئوليت). »

۲۴.۱ - دعا در حال غم

دعاى يونس علیه‌السلام در حال غم و اندوه به درگاه الهى، در شكم ماهی:
«فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَ لا تَكُنْ كَصاحِبِ الْحُوتِ إِذْ نادى‌ وَ هُوَ مَكْظُومٌ؛اكنون كه چنين است صبر كن و منتظر فرمان پروردگارت باش و مانند صاحب ماهي (يونس) نباش (كه در تقاضاي مجازات قومش ‌ عجله كرد و گرفتار مجازات ترك اولي شد) در آن زمان كه خدا را خواند در حالي كه مملو از اندوه بود.»

۲۴.۱.۱ - آثار دعا همراه با اندوه

دعاى يونس علیه‌السلام همراه با اندوه، سبب نجات و برگزيدگى و قرار گرفتن وى در زمره صالحان:
«فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَ لا تَكُنْ كَصاحِبِ الْحُوتِ إِذْ نادى‌ وَ هُوَ مَكْظُومٌ‌ لَوْ لا أَنْ تَدارَكَهُ نِعْمَةٌ مِنْ رَبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَراءِ وَ هُوَ مَذْمُومٌ‌ فَاجْتَباهُ رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ الصَّالِحِينَ؛اكنون كه چنين است صبر كن و منتظر فرمان پروردگارت باش و مانند صاحب ماهي (يونس) نباش (كه در تقاضاي مجازات قومش ‌ عجله كرد و گرفتار مجازات ترك اولي شد) در آن زمان كه خدا را خواند در حالي كه مملو از اندوه بود.و اگر رحمت خدا به ياريش نيامده بود (از شكم ماهي) بيرون افكنده مي‌شد در حالي كه مذموم بود.ولي پروردگارش او را برگزيد، و از صالحان قرار داد.»

۲۴.۲ - تهلیل و تسبیح در دعا

توسّل يونس علیه‌السلام به تهلیل و تسبیح خداوند، در دعاى خويش:
«وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنادى‌ فِي الظُّلُماتِ أَنْ لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ؛و ذا النون (يونس) را (به ياد آور)، در آن هنگام كه خشمگين (از ميان قوم خود) رفت، و چنين مي‌پنداشت كه ما بر او تنگ نخواهيم گرفت، (اما موقعي كه در كام نهنگ فرو رفت) در آن ظلمتها (ي متراكم) فرياد زد خداوندا! جز تو معبودي نيست، منزهي تو، من از ستمكاران بودم.»

۲۴.۳ - اجابت دعای حضرت یونس

اجابت دعاى يونس علیه‌السلام از سوى خداوند، با نجات وى از اندوه و ظلمت شكم ماهى:
۱. «وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنادى‌ فِي الظُّلُماتِ أَنْ لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ‌ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ؛و ذا النون (يونس) را (به ياد آور)، در آن هنگام كه خشمگين (از ميان قوم خود) رفت، و چنين مي‌پنداشت كه ما بر او تنگ نخواهيم گرفت، (اما موقعي كه در كام نهنگ فرو رفت) در آن ظلمتها (ي متراكم) فرياد زد خداوندا! جز تو معبودي نيست، منزهي تو، من از ستمكاران بودم.ما دعاي او را به اجابت رسانديم، و از آن اندوه نجاتش بخشيديم، و همينگونه مؤ منان را نجات مي‌دهيم. »
۲. «فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَ لا تَكُنْ كَصاحِبِ الْحُوتِ إِذْ نادى‌ وَ هُوَ مَكْظُومٌ‌ لَوْ لا أَنْ تَدارَكَهُ نِعْمَةٌ مِنْ رَبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَراءِ وَ هُوَ مَذْمُومٌ؛اكنون كه چنين است صبر كن و منتظر فرمان پروردگارت باش و مانند صاحب ماهي (يونس) نباش (كه در تقاضاي مجازات قومش ‌ عجله كرد و گرفتار مجازات ترك اولي شد) در آن زمان كه خدا را خواند در حالي كه مملو از اندوه بود.و اگر رحمت خدا به ياريش نيامده بود (از شكم ماهي) بيرون افكنده مي‌شد در حالي كه مذموم بود.»


۱. آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۴۶.    
۲. آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۴۷.    
۳. آل‌عمران/سوره۳، آیات۱۴۶-۱۴۸.    
۴. ابراهیم/سوره۱۴، آیه۱۳.    
۵. ابراهیم/سوره۱۴، آیه۱۵.    
۶. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۶، ص ۴۷۳.    
۷. ابراهیم/سوره۱۴، آیه۱۳.    
۸. ابراهیم/سوره۱۴، آیه۱۵.    
۹. اعراف/سوره۷، آیه۱۸۹.    
۱۰. الجوهر الثّمين، ج ۲، ص ۴۴۴.
۱۱. اعراف/سوره۷، آیه۱۹.    
۱۲. اعراف/سوره۷، آیه۲۳.    
۱۳. اعراف/سوره۷، آیه۱۸۹.    
۱۴. اعراف/سوره۷، آیه۱۹۰.    
۱۵. اعراف/سوره۷، آیه۱۹.    
۱۶. اعراف/سوره۷، آیه۲۳.    
۱۷. اعراف/سوره۷، آیه۱۸۹.    
۱۸. به مقاله دعاهای ابراهیم (قرآن) رجوع شود.
۱۹. انبیاء/سوره۲۱، آیه۸۵.    
۲۰. انبیاء/سوره۲۱، آیه۹۰.    
۲۱. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۷، ص ۹۷.    
۲۲. انبیاء/سوره۲۱، آیه۷۲.    
۲۳. انبیاء/سوره۲۱، آیه۹۰.    
۲۴. به مقاله دعاهای ابراهیم (قرآن) رجوع شود.
۲۵. انبیاء/سوره۲۱، آیه۸۳.    
۲۶. انبیاء/سوره۲۱، آیه۹۰.    
۲۷. انبیاء/سوره۲۱، آیه۸۳.    
۲۸. ص/سوره۳۸، آیه ۴۱.    
۲۹. انبیاء/سوره۲۱، آیه۸۳.    
۳۰. انبیاء/سوره۲۱، آیه۸۴.    
۳۱. ص/سوره۳۸، آیه ۴۱.    
۳۲. ص/سوره۳۸، آیه ۴۲.    
۳۳. انبیاء/سوره۲۱، آیه۸۳.    
۳۴. ص/سوره۳۸، آیه ۴۱.    
۳۵. انبیاء/سوره۲۱، آیه۸۳.    
۳۶. انبیاء/سوره۲۱، آیه۸۳.    
۳۷. انبیاء/سوره۲۱، آیه۸۴.    
۳۸. انبیاء/سوره۲۱، آیه۷۸.    
۳۹. انبیاء/سوره۲۱، آیه۹۰.    
۴۰. انبیاء/سوره۲۱، آیه۸۵.    
۴۱. انبیاء/سوره۲۱، آیه۹۰.    
۴۲. به مقاله دعای زکریا (قرآن) رجوع شود.
۴۳. نمل/سوره۲۷، آیه۱۸.    
۴۴. نمل/سوره۲۷، آیه۱۹.    
۴۵. ص/سوره۳۸، آیه۳۴.    
۴۶. ص/سوره۳۸، آیه۳۵.    
۴۷. ص/سوره۳۸، آیات۳۴-۳۹.    
۴۸. نمل/سوره۲۷، آیه۱۸.    
۴۹. نمل/سوره۲۷، آیه۱۹.    
۵۰. ص/سوره۳۸، آیه۳۴.    
۵۱. ص/سوره۳۸، آیه۳۵.    
۵۲. اعراف/سوره۷، آیه۸۸.    
۵۳. اعراف/سوره۷، آیه۸۹.    
۵۴. اعراف/سوره۷، آیه۸۸.    
۵۵. اعراف/سوره۷، آیه۸۹.    
۵۶. اعراف/سوره۷، آیه۸۸.    
۵۷. اعراف/سوره۷، آیه۸۹.    
۵۸. اعراف/سوره۷، آیه۸۸.    
۵۹. اعراف/سوره۷، آیه۸۹.    
۶۰. مائده/سوره۵، آیه۱۱۴.    
۶۱. مائده/سوره۵، آیه۱۱۲.    
۶۲. مائده/سوره۵، آیه۱۱۵.    
۶۳. مائده/سوره۵، آیه۱۱۲.    
۶۴. مائده/سوره۵، آیه۱۱۵.    
۶۵. مائده/سوره۵، آیه۱۱۲.    
۶۶. مائده/سوره۵، آیه۱۱۵.    
۶۷. مائده/سوره۵، آیه۱۱۴.    
۶۸. مائده/سوره۵، آیه۱۱۵.    
۶۹. انبیاء/سوره۲۱، آیه۷۴.    
۷۰. انبیاء/سوره۲۱، آیه۹۰.    
۷۱. شعراء/سوره۲۶، آیات۱۶۷-۱۷۰.    
۷۲. شعراء/سوره۲۶، آیات۱۶۷-۱۶۹.    
۷۳. شعراء/سوره۲۶، آیه۱۷۰۱۶۹.    
۷۴. عنکبوت/سوره۲۹، آیه۲۸.    
۷۵. عنکبوت/سوره۲۹، آیه۳۰.    
۷۶. عنکبوت/سوره۲۹، آیه۳۰.    
۷۷. عنکبوت/سوره۲۹، آیه۳۱.    
۷۸. به مقاله دعای محمد (قرآن) رجوع شود.
۷۹. به مقاله دعاهای موسی (قرآن) رجوع شود.
۸۰. به مقاله دعاهای نوح (قرآن) رجوع شود.
۸۱. یونس/سوره۱۰، آیه۸۸.    
۸۲. یونس/سوره۱۰، آیه۸۹.    
۸۳. یونس/سوره۱۰، آیه۸۸.    
۸۴. یونس/سوره۱۰، آیه۸۹.    
۸۵. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج ۲، ص ۵۱۰، ح ۸.    
۸۶. یونس/سوره۱۰، آیه۸۸.    
۸۷. یونس/سوره۱۰، آیه۸۹.    
۸۸. یونس/سوره۱۰، آیه۸۸.    
۸۹. یونس/سوره۱۰، آیه۸۹.    
۹۰. مؤمنون/سوره۲۳، آیه۳۱.    
۹۱. مؤمنون/سوره۲۳، آیه۳۲.    
۹۲. مؤمنون/سوره۲۳، آیه۳۹.    
۹۳. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۷، ص ۱۷۰.    
۹۴. مؤمنون/سوره۲۳، آیات۳۹-۴۱.    
۹۵. انبیاء/سوره۲۱، آیه۹۰.    
۹۶. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۷، ص ۹۷.    
۹۷. انبیاء/سوره۲۱، آیه۷۲.    
۹۸. انبیاء/سوره۲۱، آیه۹۰.    
۹۹. یوسف/سوره۱۲، آیه۳۳.    
۱۰۰. یوسف/سوره۱۲، آیه۳۳.    
۱۰۱. یوسف/سوره۱۲، آیه۳۴.    
۱۰۲. یوسف/یوره۱۲، آیه۹۹.    
۱۰۳. یوسف/یوره۱۲، آیه۱۰۱.    
۱۰۴. یوسف/یوره۱۲، آیه۹۹.    
۱۰۵. یوسف/یوره۱۲، آیه۱۰۱.    
۱۰۶. یوسف/یوره۱۲، آیه۹۹.    
۱۰۷. یوسف/یوره۱۲، آیه۱۰۱.    
۱۰۸. انبیاء/سوره۲۱، آیه۸۷.    
۱۰۹. انبیاء/سوره۲۱، آیه۹۰.    
۱۱۰. قلم/سوره۶۸، آیه۴۸.    
۱۱۱. قلم/سوره۶۸، آیات۴۸-۵۰.    
۱۱۲. انبیاء/سوره۲۱، آیه۸۷.    
۱۱۳. انبیاء/سوره۲۱، آیه۸۷.    
۱۱۴. انبیاء/سوره۲۱، آیه۸۸.    
۱۱۵. قلم/سوره۶۸، آیه۴۸.    
۱۱۶. قلم/سوره۶۸، آیه۴۹.    



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۳، ص۵۲۹، برگرفته از مقاله «دعای انبیاء علیهم‌السلام».    


رده‌های این صفحه : انبیاء | دعا | موضوعات قرآنی




جعبه ابزار