• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

رئوف (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





رَئوف (به فتح راء) از واژگان قرآن کریم و از اسماء حسنی است و معنایش این است که خداوند به عموم اعمّ از گرفتار و غير آن مهربان است.



رَئوفٌ از اسماء حسنی است و يازده بار در قرآن مجيد آمده است.


رَئوفٌ دو بار تنها و نه بار توأم با رحیم‌ آمده است.
(وَ يُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ وَ اللَّهُ‌ رَؤُفٌ‌ بِالْعِبادِ) همچنين آیه ۲۰۷ بقره .
در ده محل از يازده محل فوق صفت‌ خداوند و در يک محل صفت حضرت رسول اکرم (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) آمده است و آن آیه ۱۲۸ توبه است كه فرموده‌ (لَقَدْ جاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ ما عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنِينَ‌ رَؤُفٌ‌ رَحِيمٌ) .
آياتی‌كه رئوف در آنها توأم با رحيم آمده است عبارت‌اند از (إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ‌ لَرَؤُفٌ‌ رَحِيمٌ) و آیه ۱۱۷ توبه ، آیات ۷ و ۴۷ نحل، آیه ۶۵ حج، آیه ۲۰ نور، آیه ۹ حدید، آیه ۱۰ حشر.
در اين آيات به احتمال قوى مراد آن است كه خداوند به عموم اعمّ از گرفتار و غير آن مهربان است ناگفته نماند در «رحم» خواهد آمد كه رأفت خدا به معنى تأثر و رقّت قلب نيست چنانكه در بشر است و رأفت خدا همان نعمت‌هاى خداست كه خوان كرمش براى عموم گسترده است و از رأفت بزرگش هدایت خلق بوسيله فطرت و پیامبران است.


این واژه يازده بار در قرآن مجيد آمده است.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۳۳.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۳۷۳.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۵، ص۶۱.    
۴. آل‌عمران/سوره۳، آیه۳۰.    
۵. بقره/سوره۲، آیه۲۰۷.    
۶. توبه/سوره۹، آیه۱۲۸.    
۷. بقره/سوره۲، آیه۱۴۳.    
۸. توبه/سوره۹، آیه۱۱۷    
۹. نحل/سوره۱۶، آیه۷.    
۱۰. نحل/سوره۱۶، آیه۴۷.    
۱۱. حج/سوره۲۲، آیه۶۵.    
۱۲. نور/سوره۲۴، آیه۲۰.    
۱۳. حدید/سوره۵۷، آیه۹.    
۱۴. حشر/سوره۵۹، آیه۱۰.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «رئوف»، ج۳، ص۳۳.    






جعبه ابزار