• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ربیون (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



دیگر کاربردها: ربی (ابهام‌زدایی).


رِبّيون (به فتح راء و تشدید باء) از واژگان قرآن کریم به كسانى گفته می‌شود كه مخصوص به خدا باشند و به غير خدا مشغول نشوند. رِبّى، واحد رِبّيون است. این واژه فقط یکبار در قرآن آمده است.



رِبّيون به كسانى گفته می‌شود كه مخصوص به خدا باشند و به غير خدا مشغول نشود.


(وَ كَأَيِّنْ مِنْ نَبِيٍّ قاتَلَ مَعَهُ‌ رِبِّيُّونَ‌ كَثِيرٌ)
رِبّي به كسر اول مثل ربّانى كسى است كه مخصوص به خدا باشد و به غير خدا مشغول نشود. به قولى: رِبّيون به معنى‌ هزاران و رِبّى به معنى هزار است. و «كَأَيِّنْ» كلمه تكثير می‌باشد يعنى: «چه بسا پيغمبر كه بسيارى از مخصوصان خدا همراه وى كارزار كردند.»
در اقرب الموارد و قاموس گفته رِبّى واحد رِبّيون به معنى هزاران نفر است.


اين كلمه فقط يكبار در قرآن آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۴۴.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۳۳۶.    
۳. آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۴۶.    
۴. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۴، ص۴۱.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۴، ص۴۱.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۴، ص۶۲.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۸۵۴.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۴، ص۲۸۶.    
۹. شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۲، ص۳۳۶.    
۱۰. فیروزآبادی، محمد بن یعقوب، القاموس المحیط، ج، ص۷۱.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «ربیون»، ج۱، ص۴۴.    






جعبه ابزار