• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

زرق (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



دیگر کاربردها: زرق (ابهام‌زدایی).

زُرْق (به ضم زاء و سکون راء) یکی از واژگان به کار رفته در قرآن کریم به معنای چشم‌های کبود و زَرَق (به فتح زاء و راء) به معنای کبود است.



زُرْق (يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ وَ نَحْشُرُ الْمُجْرِمِينَ يَوْمَئِذٍ زُرْقاً) (روزى كه در صور دميده مى‌شود؛ و مجرمان را با بدن‌هاى كبود، در آن روز جمع مى‌كنيم!)
زَرَق به معنى كبود است. مجمع البیان زرقه را رنگ سبز گفته ولى اقرب تصريح می‌كند كه رنگ كبود است مثل رنگ آسمان.
[۸] شرتونی، سعید، اقرب الموارد،ذیل واژه «زرق».

زُرْق در آيه شريفه جمع ازرق به معنى كبود چشم است يعنى «روزى در صور دميده شود گناهكاران را كبود چشم محشور می‌كنيم.» به احتمال قوى مراد از آن در آيه كورى است. در اقرب آمده «زَرِقَ‌ الرَّجُلُ‌ زَرْقاً: عَمِيَ» يعنى كور شد.
[۱۰] شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ذیل واژه «زرق».

دليل اين احتمال آياتى است كه كور محشور شدن را صراحت دارند. (وَ نَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ أَعْمى‌ • قالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمى‌) (و هركس از ياد من روى‌گردان شود، زندگى سخت و تنگى خواهد داشت؛ و روز قیامت، او را نابینا محشور مى‌كنيم. مى‌گويد: پروردگارا! چرا مرا نابينا محشور كردى؟! من كه بينا بودم!) (وَ نَحْشُرُهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ عَلى‌ وُجُوهِهِمْ عُمْياً وَ بُكْماً وَ صُمًّا) (وروز قيامت، آن‌ها را بر صورت‌هايشان محشور مى‌كنيم، در حالى كه نابينا و گنگ و كرند.)


«زرق» در كلام اللّه فقط يكبار آمده است.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۱۶۱.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۳۷۹.    
۳. مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۴، ص۳۲۳.    
۴. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۱۷۶.    
۵. طه/سوره۲۰، آیه۱۰۲.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۱۹.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۷، ص۴۸.    
۸. شرتونی، سعید، اقرب الموارد،ذیل واژه «زرق».
۹. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۴، ص۲۰۹.    
۱۰. شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ذیل واژه «زرق».
۱۱. طه/سوره۲۰، آیات۱۲۴ - ۱۲۵.    
۱۲. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۲۰.    
۱۳. اسراء/سوره۱۷، آیه۹۷.    
۱۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۹۲.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «زرق»، ج۳، ص۱۶۱.    






جعبه ابزار