سلطان (علوم قرآنی)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یکی از واژه‌ای قرآنی که در
قرآن هم استعمال شده واژه سلطان است که به معنای توانایی،
حجت و
برهان می باشد.
واژه سلطان به معنای تسلط و غلبه، توانایی، حجت و دلیل، و
حاکم جامعه استعمال می‌شود. این واژه ۳۷ بار در قرآن تکرار شده است.
شیخ طوسی واژه سلطان را در بیشتر آیات قرآن به معنای حجت می‌داند.
فرو نفرستادن سلطان از سوی خداوند بر آنچه مشرکان و بت پرستان می‌پرستند،
نفی سلطان از گفته کسانی که برای خداوند فرزند قائل شده‌اند،
بیان خشم الهی نسبت به مجادله کنندگان در آیات او بدون سلطان و تقبیح عمل آنان،
مطالبه سلطان از مشرکان بر ادعای شنیدن سخن فرشتگان
و فرستادن موسی علیه‌السّلام همراه با سلطان به سوی فرعون و پیروان وی
از مواردی هستند که غالب مفسران مراد از سلطان را برهان یا حجت قطعی غیر قابل تردید و ابهام دانسته‌اند.
برهان را از آن رو سلطان گویند که زوال ناپذیر و غالب است، یا از آن جهت که تیز و گذراست، یا برای آنکه خصم و مخالف را به گونه‌ای در بن بست قرار می‌دهد که هیچ راهی برای فرار نمی‌یابد، یا چون بر عقول و فهم‌ها سلطه می‌یابد. در آیه ۴۵ سوره مؤمنون
سلطان به معجزه هم تفسیر شده، از آن جهت که سبب غلبه می‌گردد.
فرهنگ نامه فارسی علوم قرآنی،برگرفته از مقاله«سُلْطَان (قرآن)»
