• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سوره نمل

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



نام دیگر سوره نمل، سوره حضرت سلیمان عليه السلام بوده و این سوره بيست و هفتمين سوره قرآن است.



خداوند در آيه ۱۸ به عبور حضرت سليمان از وادى مورچگان همراه با سپاه جن و انس و پرندگان - که مسخَّر فرمان او بودند - اشاره و توجه مردم را به عظمت آفرينش در مورچه معطوف مى‌کند. به دليل ذکر داستان حضرت سليمان، اين سوره به نام «سليمان» هم نقل شده است. علاوه بر «نمل» و «سليمان»، «طس» نيز ناميده شده است.
علاوه بر اين سوره، سوره‌هاى بقره، انعام، عنکبوت، نحل و فیل نيز در قرآن به تناسب موضوعات آن‌ها به اسم حيوانات نامگذارى شده‌اند.


در اين سوره براى تدبر و عبرت از تاریخ، سرگذشت انبیا و موضعگيرى مشرکان مکه و مشرکان سابق را در امت‌هاى گذشته و نيز فرجام کار مؤمنان و مخالفان را بيان مي‌کند.


به طورى كه از آيات صدر سوره و پنج آيه آخر آن بر مى‌آيد غرض اين سوره اين است كه مردم را بشارت و انذار دهد و به همين منظور، مختصرى از داستان‌هاى موسى، داود، سليمان، صالح و لوط (ع) را به عنوان شاهد ذكر نموده و در دنبال آن پاره‌اى از اصول معارف مانند وحدانیت خداى تعالى در ربوبیت و مانند معاد را ذكر نموده است..




۱. داراى ۹۳ آیه به عدد کوفى، ۹۴ آيه به عدد بصرى و شامى، ۹۵ آيه به عدد حجازى، ۱۱۴۹ يا ۱۱۶۶ کلمه و ۴۷۹۹ يا ۴۷۹۵ حرف است.
۲. در ترتيب نزول، چهل و هشتمين و در مصحف شريف بيست و هفتمين سوره است.
۳. پس از سوره شعراء و پيش از سوره قصص نازل شد.
۴. سيزدهمين سوره‌اى است که با حروف مقطعه آغاز شده است.
۵. از نظر کميت از سوره‌هاى مثانى و شامل حدود نيم جزء قرآن است.
۶. گفته‌اند يک آيه منسوخ دارد.
۷. اين سوره پيش از هجرت در مکه نازل شد.
۸. در اين سوره((بسم الله الرحمن الرحيم))علاوه بر ابتداى سوره، در آيه ۳۰ نيز تکرار شده است.




۱. بيان عظمت قرآن؛
۲. خداشناسى و برخى از براهين آن؛
۳. معاد، حشر، نشر، جزا و…؛
۴. داستان حضرت سلیمان (ع) و ماجراى سرزمين مورچگان و داستان ملکه سبأ (بلقيس) ؛
۵. داستان حضرت صالح (ع) و قوم ثمود؛
۶. داستان حضرت لوط و قومش؛
۷. داستان حضرت موسی (ع) و اژدها شدن عصا و….
[۶] جمعی از محققان، علوم القرآن عندالمفسرین، ج۱، ص۳۱۶.
[۷] هاشم زاده هریس، هاشم، ۱۳۱۷، شناخت سوره‌های قرآن، ص۲۷۴.
[۱۰] رامیار، محمود، ۱۳۰۱ - ۱۳۶۳، تاریخ قرآن، ص۵۸۵.



۱. نمل/سوره۲۷، آیه۱۸.    
۲. نمل/سوره۲۷، آیه۳۰.    
۳. سخاوی، علی بن محمد، ۵۵۸-۶۴۳ق، جمال القراء و کمال الاقراء، ج۱، ص۴۴۴.    
۴. طباطبایی، محمد حسین، ۱۲۸۱ - ۱۳۶۰، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۵، ص۳۳۹.    
۵. زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن، ج۱، ص۱۹۳.    
۶. جمعی از محققان، علوم القرآن عندالمفسرین، ج۱، ص۳۱۶.
۷. هاشم زاده هریس، هاشم، ۱۳۱۷، شناخت سوره‌های قرآن، ص۲۷۴.
۸. مکارم شیرازی، ناصر، ۱۳۰۵، تفسیر نمونه، ج۱۵، ص۳۸۹.    
۹. فیروز آبادی، محمد بن یعقوب، ۷۲۹ - ۸۱۷ق، بصائرذوی التمییزفی لطائف الکتاب العزیز، ج۱، ص۳۴۸.    
۱۰. رامیار، محمود، ۱۳۰۱ - ۱۳۶۳، تاریخ قرآن، ص۵۸۵.
۱۱. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۴۱-۴۳.    



فرهنگ نامه علوم قرآن، برگرفته از مقاله «سوره نمل».    


رده‌های این صفحه : سوره‌های قرآن




جعبه ابزار