• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سَوَّل (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: سول (مفردات‌قرآن).


سَوَّل: (سَوَّلَ لَهُمْ وَ اَمْلی‌ لَهُمْ)
«سَوَّل» از مادّه‌ «سؤل» (بر وزن قفل) به معنای حاجتی است که نفس آدمی نسبت به آن حریص است.



(اِنَّ الَّذِینَ ارْتَدُّوا عَلَی اَدْبَارِهِم مِّن بَعْدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُمُ الْهُدَی الشَّیْطَانُ سَوَّلَ لَهُمْ وَاَمْلَی لَهُمْ) (به یقین کسانی که بعد از روشن شدن راه هدایت برای آن‌ها، پشت به آن کردند، شیطان اعمال زشتشان را در نظرشان زینت داده و آنان را با آرزوهای طولانی فریفته است)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه تسویل که مصدر سول است، به معنای جلوه دادن چیزی است که نفس آدمی حریص بر آن است، به طوری که زشتی‌هایش هم در نظر زیبا شود و مراد از املاء امداد و یا طولانی کردن آرزو است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. محمد/سوره۴۷، آیه۲۵.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۳۷.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۳۹۹.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۱، ص۴۹۱.    
۵. محمد/سوره۴۷، آیه۲۵.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۰۹.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۳۶۳.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۲۴۱.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۷۷-۷۸.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۱۵۸.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «سَوَّل»، ص۳۰۴.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره محمد | لغات قرآن




جعبه ابزار