• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سیدمحمدامین بن شفیع حسینی اصفهانی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



سیدمحمدامین بن شفیع حسینی اصفهانی، از فضلا و شعرای اصفهان در قرن دوازده هجری بوده است.



میرزا محمّدامین متخلّص به «ازل» فرزند میرزا شفیع حسینی، مستوفی موقوفات، شاعر ادیب فاضل، جودت طبع و استقامت سلیقه‌اش به کمال و در شاعری، قدوه امثال بود. از فرط علوّ همّت و تقوی هرگز به مشاغل دنیا آلوده نشد، و به وضع گوشه‌نشینان، معاش می‌نمود. وی در سال ۱۱۳۵ق وفات یافت. ابیات زیر از او است:

"غمش با هرکه می‌گویم ز دل بیگانه می‌گردد ••• سر مهر از پُر زور این پیمانه می‌گردد"
"ازل الفت به دنیا از برای آخرت دارم ••• که مفلس ز آرزوی گنج در ویرانه می‌گردد".
[۱] حزین لاهیجی، محمدعلی، تذکره المعاصرین، ص۱۴۸.



۱. حزین لاهیجی، محمدعلی، تذکره المعاصرین، ص۱۴۸.



مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۶۱۵.    



جعبه ابزار