• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شعر نکوهشی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



شعر نکوهشی، به‌معنای شعر متضمّن سرزنش، بدگویی و عیب‌جویی است.



شعر همچنان که از نظر شکل و ساختمان به غزل، مثنوی، شعر نو و… تقسیم می‌شود از نظر محتوا نیز به شعر حماسی، شعر نکوهشی، شعر عاشقانه و… تقسیم می‌شود. مفاد شعر نکوهشی، همان طور که از اسم آن پیدا است، سرزنش‌ کردن و برشمردن معایب شخص و بدگویی از وی است؛ مثل این شعر فردوسی:
اگر مادر شاه، بانو بُدی
مرا سیم و زر تا به زانو بُدی
همانا که شه روستازاده است
به جای طلا نقره‌ام داده است
به شعر نکوهشی، «شعر هجوی» هم گفته می‌شود. هجو در لغت، شمردن معایب کسی و دشنام و فحش است و در اصطلاح، بدگویی از کسی به زبان شعر است.
[۱] گرامی، محمدعلی، منطق مقارن، ص۱۸۵.



در تنظیم این مقاله از منبع ذیل استفاده شده است:

• گرامی، محمدعلی، منطق مقارن.


۱. گرامی، محمدعلی، منطق مقارن، ص۱۸۵.



پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «شعر نکوهشی»، تاریخ بازیابی۱۳۹۶/۱/۲۱.    



جعبه ابزار