شعله (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
منبع:
شعله (مفردات نهج البلاغه (جلد ۲))
مقالات مرتبط:
شعل (مفرداتقرآن)
.
شُعْله
(به ضم شین و سکون عین) یکی از مفردات
نهج البلاغه
به معنای زبانه آتش که
حضرت علی (علیهالسلام)
درباره خودش از این واژه استفاده نموده است.
فهرست مندرجات
۱ - معنای شُعْله
۲ - کاربردها
۳ - تعداد کاربرد
۴ - پانویس
۵ - منبع
۱ - معنای شُعْله
[
ویرایش
]
شُعْله
به معنای زبانه آتش آمده است.
۲ - کاربردها
[
ویرایش
]
امام (صلواتاللهعلیه) در
خطبه ۱۰۴
درباره خودش فرموده: «
«اَیُّهَا النَّاسُ، اسْتَصْبِحُوا مِنْ شُعْلَةِ مِصْبَاح وَاعِظ مُتَّعِظ»
؛
[۱]
حسون، نهج البلاغه، ص۲۳۴، خطبه۱۰۴.
اى مردم
چراغ
فکر خود را از شعله گفتار واعظان با عمل روشن سازید.»
[۲]
مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین (علیهالسّلام)، ج۸، ص۲۱۷.
۳ - تعداد کاربرد
[
ویرایش
]
این واژه یک بار در «نهج البلاغه» آمده است.
۴ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
حسون، نهج البلاغه، ص۲۳۴، خطبه۱۰۴.
۲.
↑
مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین (علیهالسّلام)، ج۸، ص۲۱۷.
۵ - منبع
[
ویرایش
]
•
قرشی بنابی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «شعله»، ج۲، ص۶۰۳.
ردههای این صفحه :
آتش
|
مفردات نهج البلاغه
|
واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری