• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

علی شمشاطی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



علی شمشاطی (متوفای ۳۷۷ق)، از ادیبان و شاعران قرن چهارم قمری و مربّی فرزندان امرای بنی‌حمدان بود. او آثار و تالیفات فراوانی در شعر و ادب دارد. وی سرانجام به سال ۳۷۷ق درگذشت.



علی بن محمد بن مطهّر عدوی، معروف به شمشاطی، منسوب به شمشاط، یکی از شهرهای ارمنستان بود که اصلش به موصل برمی‌گشت. وی از ادیبان روزگار خویش و مربّی فرزندان بنی‌حمدان؛ یعنی امرای ناحیه جزیره بود. وی همچنین شاعری بود که امرا و فرمانروایان را مدح می‌گفت. شمشاطی نویسنده‌ای خوش حفظ بود که در آثار خود، روایات فراوان و لطیفه‌های نیکو به کار برده است.


شمشاطی آثار متعددی در شعر و ادب دارد و کتاب‌های زیر از جمله تألیفات اوست:
الانوار فی محاسن الاشعار، النزّه و الابتهاج، الدیارات، الانوار و الثمار، شرح حماسه ابی تمّام، اخبار ابی تمّام، تفضیل ابی نواس علی ابی تمام، مختصر تاریخ الطبری. او کتاب‌های متعدد دیگری نیز دارد که در مقدمه کتاب خود به نام الانوار (چاپ وزارت تبلیغات کویت در سال ۱۹۷۷م.) به نام آن‌ها اشاره کرده است.


تاریخ درگذشت او مشخص نیست؛ برخی گویند: در سال ۳۷۷ ق و برخی نیز چند سال پس از این تاریخ را سال مرگ او می‌دانند.
[۱] شمشاطی، علی، مقدمه کتاب الانوار، ص۳.



۱. شمشاطی، علی، مقدمه کتاب الانوار، ص۳.
۲. زرکلی، خیر الدین، الاعلام، ج۴، ص۳۲۵.    
۳. حموی، یاقوت، معجم الادباء ارشاد الاریب الی معرفه الادیب، ج۴، ص۱۹۰۷.    
۴. یاقوت حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم البلدان، ج۳، ص۳۶۲.    



عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۳۲۱.





جعبه ابزار