• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ضمیر منفصل

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


ضمیر منفصل، ضمیر مستقل و غیر متصل به اسم، فعل یا حرف را ضمیر متصل گویند.


ضمیر، یا متصل است یا منفصل.

۱.۱ - تعریف

ضمیر منفصل آن است که بتواند مبتدا واقع شود؛ یعنی کلام با آن آغاز شود و پس از «الا» نیز قرار می‌گیرد؛ مانند «هو» در: (وهو العلیم القدیر)؛ «و او دانای توانا است»
[۱] روم/سوره۳۰، آیه۵۴.    .
و «ایاه» در (وقضی ربک الا تعبدوا الا ایاه).
[۲] اسراء/سوره۱۷، آیه۲۳.    .


ضمیر منفصل گاهی ضمیر شان و قصه و گاهی ضمیر فصل قرار می‌گیرد.
[۳] بستانی، بطرس، محیط المحیط قاموس مطول للغة العربیة، ص۶۹۳.
[۴] کمالی دزفولی، علی، قرآن ثقل اکبر، ص۳۲۹.
[۵] سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۳۳۹-۳۴۱.    
[۶] سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۳۳۴.    


ضمیر فصل؛
ضمیر شان؛
ضمیر قصه.

۱. ↑ روم/سوره۳۰، آیه۵۴.    .
۲. ↑ اسراء/سوره۱۷، آیه۲۳.    .
۳. ↑ بستانی، بطرس، محیط المحیط قاموس مطول للغة العربیة، ص۶۹۳.
۴. ↑ کمالی دزفولی، علی، قرآن ثقل اکبر، ص۳۲۹.
۵. ↑ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۳۳۹-۳۴۱.    
۶. ↑ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۳۳۴.    


فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «ضمیر منفصل».    



جعبه ابزار