• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

طعن (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




طَعْن (به فتح طاء و سکون عین) از واژگان قرآن کریم به معنای زدن با نیزه است که به طور استعاره در عیب‌گوئی و عیب گرفتن به کار می‌رود.



طَعْن زدن با نیزه... به طور استعاره در عیب‌گوئی و عیب گرفتن به کار می‌رود.


(وَ اِنْ نَکَثُوا اَیْمانَهُمْ مِنْ بَعْدِ عَهْدِهِمْ وَ طَعَنُوا فِی دِینِکُمْ فَقاتِلُوا اَئِمَّةَ الْکُفْرِ...) «اگر پیمان خویش را شکستند و در دینتان عیب گرفتند با پیشوایان کفر بجنگید.»


طعن فقط دو بار در قرآن آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۲۲۳.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۵۲۰.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۲۷۶.    
۴. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۵۲۰.    
۵. توبه/سوره۹، آیه۱۲.    
۶. توبه/سوره۹، آیه۱۲.    
۷. نساء/سوره۴، آیه۴۶.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «طعن»، ج۴، ص۲۲۳.    






جعبه ابزار