• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عزالدین ابوعبدالله محمد بن ابراهیم آل‌قدامه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



عزّالدّین ابوعبدالله محمد بن ابراهیم، از شخصیت‌های آلِ قُدامه، می‌باشد؛ این خاندان، خاندانی فلسطینیُ‌الاصل و حنبلی‌مذهب که فقیهان، مُسندان، حافظان و قاضیان بسیاری از آن برخاستند و فعالیت علمی ــ دینی آنان در اندیشۀ اسلامی آن روزگار و گسترش مذهب حنبلی تأثیر بزرگی به جای نهاد.



عزّالدّین ابوعبدالله محمد بن ابراهیم بن عبدالله بن ابی‌عمر (۶۶۳-۷۴۸ق/۱۲۶۵-۱۳۴۷م).
وی از ابن عبدالدائم و علی‌عمر کرمانی و دیگران حدیث شنید. در جامع مظفری خطبه می‌خواند. در چندین‌جا به تدریس پرداخت. در فقه چیره‌دست بود. اسماعیل بن درجی و دیگران به او اجازه دادند.
[۲] حسینی شمس‌الدین، ذیول العبر، ج۱، ص۲۶۶-۲۶۷، به کوشش محمد رشاد عبدالمطلب، کویت، وزاره الارشاد و الانباء، جم‌.



۱. ابن رافع، تقی‌الّدین محمد، الوفیات، ج۲، ص۵۲، به کوشش صالح مهدی عباس و بشار عواد معروف، بیروت، ۱۴۰۲ق.    
۲. حسینی شمس‌الدین، ذیول العبر، ج۱، ص۲۶۶-۲۶۷، به کوشش محمد رشاد عبدالمطلب، کویت، وزاره الارشاد و الانباء، جم‌.
۳. ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، الدّرر الکامنه، ج۵، ص۱۲، حیدرآباد دکن، ۱۳۹۲-۱۳۹۶ق.    



دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل قدامه»، شماره۴۴۸.    


رده‌های این صفحه : آل قدامه




جعبه ابزار