• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عمران بن حطان سدوسی شیبانی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



عمران بن حطان سدوسی شیبانی
نسب‌شناسی
نام عمران بن حطان سدوسی شیبانی
نسب عمران بن حطان بن ظبیان سدوسی شیبانی وائلی
کنیه ابوسماک (ابوشهاب)
ولادت/وفات
محل زندگیبصره، شام، عمان
اطلاعات مذهبی
دین اسلام
فعالیت‌ها
مهمترین منصب سردسته «قَعَده» صفریه در بصره

عمران بن حطان سدوسی شیبانی، فردی سخنور و سردسته «قَعَده» صفریه در بصره بود که بعدها به خوارجِ «شُرات» پیوست. او برای فرار از چنگال حجاج ثقفی به شام گریخت و از شام نیز به عمان رفت و سرانجام به سال ۸۴ قمری بر آیین «اباضیه» درگذشت.



ابوسماک (ابوشهاب) عمران بن حطان بن ظبیان سدوسی شیبانی وائلی، فردی سخنور و شاعر و سردسته «قَعَده» صفریه (کسانی که به جنگ نپرداختند) در بصره بود. او در بصره تعدادی از صحابه را درک و از آنان روایت نقل کرد. راویان حدیث نیز از وی روایت کرده‌اند. عمران از آن‌رو از «قعده» صفریه به‌شمار می‌آید که عمری طولانی داشت و توان جنگیدن را از دست داده بود. لذا به تحریض خوارج با شعر و سخنرانی اکتفا کرد.
عمران در پیری، به خوارجِ «شُرات» پیوست. گفته‌اند که او با زنی از خوارج ازدواج کرد و قصد داشت او را به آیین خویش در بیاورد، اما آن زن عمران را به مسلک خود معتقد ساخت و بعد از آن، عمران به خوارج شرات پیوست. بدین سبب، حجاج ثقفی در تعقیب او بود، اما عمران به شام گریخت و در آن‌جا عبدالملک بن مروان در صدد دست‌گیری‌اش برآمد. از این‌رو، به عمان کوچید. حجاج به حاکم آن‌جا دستور داد تا او را بازداشت کند. لذا به قوم «ازَد» پناه آورد و بر آیین «اباضیه» در بین آن قوم جان سپرد.


۱. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۵، ص۷۰.    
۲. ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، الاصابه فی تمییز الصحابه، ج۵، ص۲۸۲.    
۳. ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، الاغانی، ج۱۸، ۳۳۰.    



عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۲۵۲.





جعبه ابزار