• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عهدهای بنی اسرائیل (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



عهد آن است که انسان با خدا پیمان ببندد كه اگر به حاجت‌ شرعى خود برسد كار خيرى را انجام دهد.



بنی اسرائیل برای وفا به عهد و پیمان الهی مامور شدند.
«یـبنی اسرءیل... واوفوا بعهدی...»؛ ای فرزندان اسرائیل! نعمتهایی را که به شما ارزانی داشتم به یاد آورید! و به پیمانی که با من بسته‌اید وفا کنید، تا من نیز به پیمان شما وفا کنم. (و در راه انجام وظیفه، و عمل به پیمانها) تنها از من بترسید!


پیمان و عهدی متقابل، میان خدا و بنی اسرائیل برقرار شد.
یـبنی اسرءیل... واوفوا بعهدی اوف بعهدکم...


بنی اسرائیل، برای وفای به عهد، از سوی خداوند ترغیب شدند.
«ولقد اخذ الله میثـق بنی اسرءیل وبعثنا منهم اثنی عشر نقیبا وقال الله انی معکم لـئن اقمتم الصلوة وءاتیتم الزکوة وءامنتم برسلی وعزرتموهم واقرضتم الله قرضا حسنا لاکفرن عنکم سیـاتکم ولادخلنکم جنـت تجری من تحتها الانهـر...»؛ خدا از بنی اسرائیل پیمان گرفت. و از آنها، دوازده نقیب (سرپرست‌) برانگیختیم. و خداوند (به آنها) گفت: «من با شما هستم! اگر نماز را برپا دارید، و زکات را بپردازید، و به رسولان من ایمان بیاورید و آنها را یاری کنید، و به خدا قرض الحسن بدهید (در راه او، به نیازمندان کمک کنید)، گناهان شما را می‌پوشانم (می بخشم‌)؛ و شما را در باغهایی از بهشت ، که نهرها از زیر درختانش جاری است، وارد می‌کنم. اما هر کس از شما بعد از این کافر شود، از راه راست منحرف گردیده است.


وفای خدا به عهد خویش با بنی اسرائیل، مشروط به پایبندی آنان به عهد الهی بود.
یـبنی اسرءیل اذکروا نعمتی التی انعمت علیکم واوفوا بعهدی اوف بعهدکم وایی فارهبون.


اندکی از بنی اسرائیل، به پیمانهای الهی وفادار بودند.
«واذ اخذنا میثـق بنی اسرءیل... ثم تولیتم الا قلیلا منکم وانتم معرضون»؛ و (به یاد آورید) زمانی را که از بنی اسرائیل پیمان گرفتیم که جز خداوند یگانه را پرستش نکنید؛ و به پدر و مادر و نزدیکان و یتیمان و بینوایان نیکی کنید؛ و به مردم نیک بگویید؛ نماز را برپا دارید؛ و زکات بدهید. سپس (با اینکه پیمان بسته بودید) همه شما -جز عده کمی- سرپیچی کردید؛ و (از وفای به پیمان خود) روی‌گردان شدید.
ولقد اخذ الله میثـق بنی اسرءیل... «فبما نقضهم میثـقهم لعنهم... الا قلیلا منهم...»؛ ولی بخاطر پیمان‌شکنی، آنها را از رحمت خویش دور ساختیم؛ و دلهای آنان را سخت و سنگین نمودیم؛ سخنان (خدا) را از موردش تحریف می‌کنند؛ و بخشی از آنچه را به آنها گوشزد شده بود، فراموش کردند؛ و هر زمان ، از خیانتی (تازه) از آنها آگاه می‌شوی، مگر عده کمی از آنان؛ ولی از آنها درگذر و صرف‌نظر کن، که خداوند نیکوکاران را دوست می‌دارد!


بنی اسرائیل بر عهد و پیمان خدا با آنان اقرار و گواهی دادند.
«واذ اخذنا میثـقکم لاتسفکون دماءکم ولاتخرجون انفسکم من دیـرکم ثم اقررتم وانتم تشهدون»؛ و هنگامی را که از شما پیمان گرفتیم که خون هم را نریزید؛ و یکدیگر را از سرزمین خود، بیرون نکنید. سپس شما اقرار کردید؛ (و بر این پیمان) گواه بودید.


۱. بقره/سوره۲، آیه۴۰.    
۲. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱، ص۲۰۱.    
۳. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج۱، ص۲۲۶.    
۴. بقره/سوره۲، آیه۴۰.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱، ص۲۰۱.    
۶. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج۱، ص۲۲۶.    
۷. مائده/سوره۵، آیه۱۲.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۴، ص۳۰۸.    
۹. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج۵، ص۳۸۹.    
۱۰. بقره/سوره۲، آیه۴۰.    
۱۱. بقره/سوره۲، آیه۸۳.    
۱۲. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱، ص۳۲۸.    
۱۳. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج۱، ص۳۲۸.    
۱۴. مائده/سوره۵، آیه۱۲.    
۱۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۴، ص۳۰۸.    
۱۶. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج۵، ص۳۸۹.    
۱۷. مائده/سوره۵، آیه۱۳.    
۱۸. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۴، ص۳۱۲.    
۱۹. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج۵، ص۳۹۱.    
۲۰. بقره/سوره۲، آیه۸۴.    
۲۱. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱، ص۳۲۹.    
۲۲. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج۱، ص۳۳۰.    



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۳۸۴، برگرفته از مقاله «عهدهای بنی اسرائیل».    


رده‌های این صفحه : بنی اسرائیل | عهد | موضوعات قرآنی




جعبه ابزار