مراد از غلوه در فقه، معنای نخست است. مراد از مقدار پرتاب تیر، مسافتی است که تیرانداز معمولی (معتدل القدره) از کمان معمولی، در هوای آرام و بدون باد، تیر معمولی را پرتاب می‌کند.
کسی که در بیابان برای وضو یا غسل جهت نمازآب ندارد، باید برای یافتن آن به جست‌وجو بپردازد. حدّ جست‌وجو بنابر قول مشهور، در زمین ناهموار یک غلوه و در زمین هموار، دو غلوه از چهار جهت است و با یأس از یافتن آب در این حدود، می‌تواند تیمّم کند.
