• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قاعده استحقاق عقاب بر قبیح

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



قاعده استحقاق عقاب بر قبیح، حکم عقل به استحقاق عقاب بر معصیت است.



قاعده استحقاق عقاب بر قبیح، قاعده‌ای عقلی است؛ به این بیان که وقتی عقل، رابطه خدا و بنده را بررسی می‌نماید و می‌بیند هستی بنده از او است حکم می‌کند که بنده باید رسم عبودیت را به جا آورد. در جایی که مولا از راه فرستادن پیامبران و [کتب آسمانی [|کتاب‌های آسمانی]] و اعطای حجت باطنی (عقل) راه را به بنده نشان داده است، وظیفه او، وجوب اطاعت بوده و معصیت و سرپیچی وی قبیح و موجب استحقاق عقاب می‌گردد، زیرا خروج از رسم عبودیت نشانه جرات بر مولا است.


در این که ملاک در حکم عقل به استحقاق عقاب، ارتکاب قبیح واقعی است یا ارتکاب چیزی است که عبد به قبح آن علم دارد، هر چند در واقع قبیح نباشد، اختلاف وجود دارد و ثمره این دو نظر، در قاعده تجرّی روشن می‌گردد.
[۳] تحریرات فی الاصول، خمینی، مصطفی، ج۳، ص۴۹.



تجرّی.


۱. انوار الاصول، مکارم شیرازی، ناصر، ج۲، ص۲۳۹.    
۲. تحریرات فی الاصول، خمینی، مصطفی، ج۶، ص۶۵.    
۳. تحریرات فی الاصول، خمینی، مصطفی، ج۳، ص۴۹.



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۱۱، برگرفته از مقاله «قاعده استحقاق عقاب بر قبیح».    



جعبه ابزار