• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قطع متعارف

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



قطع به حکم شرعی از راه‌های متعارف را قطع متعارف گویند.



قطع متعارف، قطع به حکم شرعی واقعی است که از راه‌ها و اسباب متعارف و مورد قبول شرع و عقلا برای مکلفِ متعارف به دست می‌آید.


نوع مردم و بیشتر عقلا معمولا از راه‌های عادی به چیزی قطع پیدا می‌کنند؛ برای مثال، از راه نص کتاب، خبر متواتر، اجماع محصل و یا قراین قطع آور، به قطع می‌رسند؛ به چنین قطعی، قطع متعارف می‌گویند؛ به خلاف قطع قَطّاع و قطع وسواس.


حجیت قطع متعارف ذاتی است و احتیاج به دلیل و برهان نداشته و نزد همگان پذیرفته شده است.
[۲] شرح رسائل، محمدی، علی، ج۱، ص۸۳.
[۳] تلخیص الاصول، ملکی، حبیب الله، ص۱۵۱.



۱. انوار الاصول، مکارم شیرازی، ناصر،ج۲، ص۲۶۷.    
۲. شرح رسائل، محمدی، علی، ج۱، ص۸۳.
۳. تلخیص الاصول، ملکی، حبیب الله، ص۱۵۱.



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۴۱، برگرفته از مقاله «قطع متعارف».    

رده‌های این صفحه : قطع




جعبه ابزار