قاعدۀ اصولی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قاعدۀ اصولی مقابل
قاعده فقهی به معنای قضیه‌ای کلی که با آن احکام کلی فرعی از منابع، استنباط و استخراج می‌شود.
عنوان قاعدۀ اصولی مقابل قاعدۀ فقهی به کار می‌رود و عبارت است از قضیه‌ای کلی که با آن احکام کلی فرعی از منابع، استنباط و استخراج می‌شود، مانند
حجّیت خبر واحد؛ یعنی با انضمام صغریٰ به قاعده و تطبیق کبریٰ بر آن، حکم کلی الهی که قابلیت القا به مکلفان و عموم مردم را دارد، به دست می‌آید. بنابراین، قاعدۀ اصولی با قرار گرفتن در کبرای
قیاس، نقش واسطه در استنباط حکم کلی فرعی را دارد.
میان قاعده اصولی و فقهی تفاوت‌هایی وجود دارد. یکی عمومیت قاعدۀ اصولی است که به لحاظ کاربردی در همۀ ابواب فقهی کاربرد دارد و دیگری واسطه بودن آن برای استنباط احکام کلی فرعی.
•
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهم‌السلام)، ج۶، ص۷۰.
