• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قیاس اقترانی مرکب از حملیه و شرطیه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



قیاس اقترانی مرکب از حملیه و شرطیه، به‌معنای قیاس اقترانی مرکب از صغرای حملیه و کبرای شرطیه است.



قیاس اقترانی مرکب از حملیه و شرطیه، یکی از اقسام قیاس اقترانی شرطی، و عبارت است از قیاسی که مقدم آن، قضیه حملیه و تالی آن، قضیه شرطیه باشد.
[۳] شیرازی، قطب‌الدین، درة التاج (منطق)، ص۱۲۰.
این نوع قیاس دو صورت پیدا می‌کند:
۱. قیاس اقترانی مرکب از حملیه و متصله (حملیه صغرای قیاس است)؛
۲. قیاس اقترانی مرکب از حملیه و منفصله (حملیه صغرای قیاس است).
[۵] فرصت شیرازی، میرزا محمد، اشکال ‌المیزان، ص۱۳۷-۱۳۸.
[۷] ابوالحسن سالاری، بهمنیار بن مرزبان، التحصیل، ص۱۳۸-۱۴۵.
[۹] تفتازانی، عبدالله بن شهاب‌الدين، الحاشیة علی تهذیب المنطق، ص۱۰۲.
[۱۰] ابن‌سینا، حسین بن عبدالله، الشفا (منطق)، ج۲، ص۳۲۷.
[۱۱] ابوالبركات ابن‌ملكا، هبه‌الله بن علي، الکتاب المعتبر فی الحکمة، ص۱۵۹-۱۶۰.
[۱۴] قطب‌الدین رازی، محمد بن‌ محمد، تحریر القواعد المنطقیه فی شرح رسالة الشمسیه، ص۱۶۰-۱۶۱.
[۱۵] شیرازی، قطب‌الدین، درة التاج (منطق)، ص۱۴۱-۱۴۲.
[۱۶] مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد، ص۳۲۳.
[۱۸] شهاب‌الدین سهروردی، یحیی بن حبش، منطق التلویحات، ص۵۶-۵۸.
[۱۹] گرامی، محمدعلی، منطق مقارن، ص۱۴۵.



در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است:

• گرامی، محمدعلی، منطق مقارن.
• شیرازی، قطب‌الدین، درة التاج (منطق).
• تفتازانی، عبدالله بن شهاب‌الدين، الحاشیة علی تهذیب المنطق.
• ابوالحسن سالاری، بهمنیار بن مرزبان، التحصیل.
• فرصت شیرازی، میرزا محمد، اشکال‌ المیزان.
علامه حلی، حسن بن یوسف، الجوهر النضید.    
ابن‌سینا، حسین بن عبدالله، الاشارات و التنبیهات.    
• ابن‌سینا، حسین بن عبدالله، الشفا (منطق).
• ابوالبركات ابن‌ملكا، هبه‌الله بن علي، الکتاب المعتبر فی الحکمة.
ابن‌سینا، حسین بن عبدالله، النجاة.    
مظفر، محمدرضا، المنطق.    
• شهاب‌الدین سهروردی، یحیی بن حبش، منطق التلویحات.
• مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد.
سبزواری، ملاهادی، شرح المنظومة.    
• قطب‌الدین رازی، محمد بن‌ محمد، تحریر القواعد المنطقیه فی شرح رسالة الشمسیه.
خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس.    
مشکوةالدینی، عبدالمحسن، منطق نوین مشتمل بر اللمعات المشرقیه فی الفنون المنطقیه.    


۱. خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس، ص۱۹۰.    
۲. مشکوةالدینی، عبدالمحسن، منطق نوین مشتمل بر اللمعات المشرقیه فی الفنون المنطقیه، ص۵۰۷.    
۳. شیرازی، قطب‌الدین، درة التاج (منطق)، ص۱۲۰.
۴. خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس، ص۲۷۰-۲۸۳.    
۵. فرصت شیرازی، میرزا محمد، اشکال ‌المیزان، ص۱۳۷-۱۳۸.
۶. ابن‌سینا، حسین بن عبدالله، الاشارات و التنبیهات، ص۴۷.    
۷. ابوالحسن سالاری، بهمنیار بن مرزبان، التحصیل، ص۱۳۸-۱۴۵.
۸. علامه حلی، حسن بن یوسف، الجوهر النضید، ص۱۶۷-۱۷۴.    
۹. تفتازانی، عبدالله بن شهاب‌الدين، الحاشیة علی تهذیب المنطق، ص۱۰۲.
۱۰. ابن‌سینا، حسین بن عبدالله، الشفا (منطق)، ج۲، ص۳۲۷.
۱۱. ابوالبركات ابن‌ملكا، هبه‌الله بن علي، الکتاب المعتبر فی الحکمة، ص۱۵۹-۱۶۰.
۱۲. مظفر، محمدرضا، المنطق، ص۲۸۵.    
۱۳. ابن‌سینا، حسین بن عبدالله، النجاة، ص۸۸-۸۹.    
۱۴. قطب‌الدین رازی، محمد بن‌ محمد، تحریر القواعد المنطقیه فی شرح رسالة الشمسیه، ص۱۶۰-۱۶۱.
۱۵. شیرازی، قطب‌الدین، درة التاج (منطق)، ص۱۴۱-۱۴۲.
۱۶. مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد، ص۳۲۳.
۱۷. سبزواری، ملاهادی، شرح المنظومة، ص۳۰۸.    
۱۸. شهاب‌الدین سهروردی، یحیی بن حبش، منطق التلویحات، ص۵۶-۵۸.
۱۹. گرامی، محمدعلی، منطق مقارن، ص۱۴۵.
۲۰. مشکوةالدینی، عبدالمحسن، منطق نوین مشتمل بر اللمعات المشرقیه فی الفنون المنطقیه، ص۵۱۶-۵۲۴.    



پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «قیاس اقترانی مرکب از حملیه و شرطیه»، تاریخ بازیابی۱۳۹۶/۳/۲۴.    



جعبه ابزار