لفظ مشکل
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
لفظ غیر روشن در
دلالت بر معنا، ناشی از عامل درونی را لفظ مشکل گویند.
لفظ مشکل، از اقسام الفاظ غیر واضح بوده و به لفظی گفته می‌شود که دلالت آن بر معنا، به دلیل عاملی که در خود لفظ است، مخفی و پنهان می‌باشد، به طوری که معنای آن بدون
تاویل و
قرینه فهمیده نمی‌شود.
سبب خفا در لفظ مشکل، مشترک بودن لفظ بین دو یا چند معنا است بی آن که دلالت آن بر یکی از آن معناها راجح باشد، مانند: لفظ «قروء» در
آیه شریفه: ﴿وَالْمُطَلَّقاتُ یَتَرَبَّصْنَ بِاَنْفُسِهِنَّ ثَلاثَةَ قُرُوء﴾
که مشترک بین «
طهر» و «
حیض» است.
تفاوت لفظ خفی و مشکل، آن است که
عامل مخفی بودن معنای لفظ مشکل، در خود لفظ است، و مفهوم آن بدون کمک قراین خارجی روشن نمی‌شود، ولی عامل خفای معنای لفظ خفی خارج از آن است.
فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۷۴، برگرفته از مقاله «لفظ مشکل».
