• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مَآرِب (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مرجع: مَآرِب (لغات‌قرآن)
مقالات مرتبط: ارب (مفردات‌قرآن)، ارب (مفردات‌نهج‌البلاغه)، ارب.


مَآرِب: (فيها مَآرِبُ أُخْرَى‌)
[۱] طه/سوره۲۰، آیه۱۸.    

«مَآرِب» از مادّه‌ «أَرَب» جمع‌ «مأربه»
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۱۵.    
[۳] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۲، ص۶.    
به معناى حاجت، نياز و مقصد است.
[۴] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۲۰۳.    



(قَالَ هِيَ عَصَايَ أَتَوَكَّأُ عَلَيْهَا وَ أَهُشُّ بِهَا عَلَى غَنَمِي وَلِيَ فِيهَا مَآرِبُ أُخْرَى)
[۵] طه/سوره۲۰، آیه۱۸.    
(گفت: «اين عصاى من است؛ بر آن تكيه مى‌كنم، برگ درختان را با آن براى گوسفندانم فرو مى‌ريزم؛ و من در آن منافع ديگرى نيز دارم.»)
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۳۱۳.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه مارب جمع ماربه است، كه راء آن با هر سه صدا خوانده مى‌شود، و به معناى احتياج است، و مراد از اين‌كه گفت: مرا در آن ماربى (حوائجى) ديگر است اين است كه اين عصا حوائجى ديگر از من بر مى‌دارد.
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۱۹۹.    
[۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۱۴۳.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۱۹.    
[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۱۴.    
)

۱. ↑ طه/سوره۲۰، آیه۱۸.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۱۵.    
۳. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۲، ص۶.    
۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۲۰۳.    
۵. ↑ طه/سوره۲۰، آیه۱۸.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۳۱۳.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۱۹۹.    
۸. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۱۴۳.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۱۹.    
۱۰. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۱۴.    


• مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه‌، بر گرفته از مقاله «مَآرِب»، ص۴۹۵.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره طه | لغات قرآن
جعبه ابزار