• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مبارزه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




مبارزه در اصطلاحات فقه نظامی عبارت است از مبارز طلبیدن در میدان نبرد برای جنگ تن به تن و یا اعلان جنگ. حضرت علی (علیه‌السّلام) در توصیه‌ای به فرزندش از این کلمه استفاده نموده است.



بَرَزَ در لغت به معنی ظاهر شدن پس از کتمان، برتری در فضیلت، و شجاعت در جنگ تن به تن آمده است.
[۱] كراع النمل، علی بن حسن، المنجد، ص۳۴، ماده بَرَزَ.



در اصطلاح عبارت است از مبارز طلبیدن در میدان نبرد برای جنگ تن به تن و یا اعلان جنگ.


حضرت علی (علیه‌السّلام) به فرزندش امام حسن (علیه‌السّلام) فرمود:
«لاتَدْعُوَنَّ الی مُبارَزَةِ وَ انْ دُعیتَ الَیْها فَاجِبْ، فَانَّ الدَّاعی باغٍ، وَ الْباغی مَصْرُوعٌ؛ ای فرزندم! در جنگ ابتدا مبارز مطلب، ولی اگر تو را برای مبارزه خواندند، اجابت کن، زیرا مبارزه طلب (جنگ طلب) ستمکار است، و ستمکار شکست خورده است.»


۱. كراع النمل، علی بن حسن، المنجد، ص۳۴، ماده بَرَزَ.
۲. موسوی، سید رضی، نهج البلاغه، ص۵۰۹، خطبه۲۳۳.    



جمعی از نویسندگان، پژوهشکده تحقیقات اسلامی، اصطلاحات نظامی در فقه اسلامی، ص۱۰۸.    






جعبه ابزار