• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جریح

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




جریح و مجروح به کسی که زخم برداشته گفته می‌شود. نجات مجروح جنگی در اسلام سفارش شده و جایگاه والایی برایش ذکر شده است.



جریح و مجروح به کسی که زخم برداشته گفته می‌شود.


حضرت علی (علیه‌السّلام) به اصحابش فرمود: «... اذا رَایْتُمْ مِنْ اخْوانِکُمُ الَمجْرُوحَ وَ مَنْ قَدْ نَکِلَ بِهِ، اوْ مَنْ قَدْ طَمِعَ فیهِ عَدُوَّکُمْ فَقُوهُ بِانْفُسِکُمْ؛ اگر از برادران رزمنده خود کسی را دیدید که در جنگ زخم برداشته، و یا عضوی از بدنش قطع شده یا در دسترس دشمن قرارگرفته و می خواهند او را اسیر کنند، با جان خود او را نجات دهید.»


پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: «مَنْ جُرِحَ فی‌ سَبیلِ‌اللَّهِ جاءَ یَوْمَ‌الْقِیامَةِ ریحَهُ کَریحِ‌الْمِسْکِ، وَ لَوْنُهُ لَوْنُ‌الْزَعْفِرانِ عَلَیْهِ طابِعُ الشُّهَداءِ؛ هرکس در راه خدا زخم بردارد و مجروح شود، روز قیامت می‌آید، در حالی‌که بوی او مانند بوی مشک معطر است، و رنگ او مانند رنگ زعفران خوش‌رنگ است، و سیمای شهیدان بر چهره او نمایان است.»


۱. حرعاملی، محمد بن حسن، وسایل الشیعه، ج۱۱، ص۷۳.    
۲. متقی هندی، علاءالدین، کنزالعمال، ج۴، ص۴۰۸.    



جمعی از نویسندگان، پژوهشکده تحقیقات اسلامی، اصطلاحات نظامی در فقه اسلامی، ص۴۲.    


رده‌های این صفحه : احکام جهاد | اصطلاحات نظامی | جهاد




جعبه ابزار