مجید (قرآن)

مجید یکی از اوصاف قرآن است.

یکی از اسامی و صفات قرآن، «مجید» است که در آیات (ق والقرآن المجید)؛ «ق، سوگند به قرآن مجید» و (بل هو قرآن مجید) آمده است.

«مجید» از ماده «مجد» به معنای گستردگی شرافت و جلالت است.

قرآن به لحاظ عظمت و شرافت بی پایانش و همچنین به دلیل مفاهیم عمیق و آموزنده اش «مجید» نامیده شده است.

۱.	↑ ق/سوره۵۰، آیه۱.
۲.	↑ بروج/سوره۸۵، آیه۲۱.
۳.	↑ سخاوی، علی بن محمد، جمال القراء و کمال الاقراء، ج۱، ص۸۶.
۴.	↑ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص ۴۶۳.
۵.	↑ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص ۷۶۱.
۶.	↑ زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن، ج۱، ص۲۷۶.
۷.	↑ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۱۴۳.
۸.	↑ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۱۷۲.
۹.	↑ مصباح، محمد تقی، قرآن شناسی، ج۱، ص۶.