شیخ محمّدحسین طُرِیحی، از فضلاء و مرتاضین اواخر دوره قاجاریه است. از خاندان شیخ طریحی از خانواده‌های علمی نجف بوده و در اصفهان سکونت داشته است. او داماد سیّدمحمّدعلی آقامجتهد بوده و در یکی از حجرات مسجد شاه به عبادت و ریاضت اشتغال داشته است. او را از جانشینان استاد غلامرضا شیشه‌گر از مشایخ و اقطاب سلسله نعمت‌اللهیه برشمرده‌اند. در ماه رمضان المبارک سال ۱۳۲۱ق وفات یافته و در یکی از اطاق‌های بقعه حاجی کلباسی جنب مسجد حکیم مدفون گردید.
[۱]مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۵۲۲-۵۲۳.
[۲]مهدوی، سیدمصلح‌الدین، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص۶۲.
