محمدحسین قمشه‌ای
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمدحسین قمشه‌ای از علمای عارف و مجاهد
ایران در
قرن سیزدهم و چهاردهم هجری بوده است.
محمدحسین فرزند ابوطالب قمشه‌ای نجفی و ملقب به قمشه‌ای صغیر (کوچک) بود، چون استاد شیخ محمدحسین هم، قمشه‌ای نام داشت و برای تمیز بین آنان، به کوچک و بزرگ ملقب گردیدند.
شیخ محمدحسین نزد
ملاحسینقلی همدانی و علی قمشه‌ای کبیر (سابق الذکر)،
میرزا حسین خلیلی تهرانی و
آخوند خراسانی و دیگران درس خواند و در میان آنان به
فضل، معروف به
تقوی و پرهیزگاری ضرب‌المثل بود و از او کراماتی نیز نقل شده است.
در ۱۳۲۹ ق/ ۱۹۱۱ که استعمارگران ایتالیایی به طرابلس غرب (لیبی) ـ که از متصرفات عثمانی بود ـ حمله کرده و آن را به اشغال خود درآوردند، بسیاری از مراجع و علمای
شیعه عتبات بر ضد نیروهای استعمارگر ایتالیایی، فتوای
جهاد صادر کردند. شیخ محمدحسین قمشه‌ای نیز به همراه آخوند خراسانی،
شیخ الشریعه اصفهانی و تنی چند از علمای دیگر، بر ضد ایتالیایی‌ها اعلام جهاد کرد.
قمشه‌ای در پاسخ به سؤالی که نظر او را درباره مسلمانانی که به
کفار حربی یاری می‌رسانند اظهار داشت که: «آن عملی
حرام و از بزرگترین
گناهان کبیره است و لازم است که علما، وعاظ و
مؤمنان، مانع این قبیل اشخاص شوند».
در
ذیحجه ۱۳۲۹ ق که مراجع و علمای عتبات به همراه گروه زیادی از طلاب و مجاهدان تصمیم داشتند که به عنوان اعتراض به اشغال بخش‌هایی از سرزمین
ایران توسط قوای روس، دسته جمعی به سمت ایران حرکت نمایند، او نیز که در سنین کهولت به سر می‌برد، به همراه دیگر علما،
نجف را ترک کرد و به
کاظمین آمد که علما در آنجا اجتماع کرده بودند.
سرانجام در ۲
محرم ۱۳۳۷ق وفات یافته، در صحن شریف مرقد مطهر حضرت علی (علیه‌السّلام) نزدیک مقبره شیخ الشریعه اصفهانی مدفون گردید.
کتب زیر از اوست:
۱. کتابی در «معجزات صادره از ائمه معصومین (علیهم‌السلام)» ۲. کتابی در «مواعظ و اخبار».
این عالم ربانی از محبان
حضرت سیّدالشهداء بوده و در منزل خود مجالس سخنرانی و
روضه‌خوانی برای آن حضرت را به پا می‌داشته و بزرگانی چون حاج
میرزا حسین محدّث نوری در آنجا
منبر می‌رفته‌اند.
دانشنامه های انقلاب اسلامی و تاریخ اسلام، فرهنگنامه علمای مجاهد، برگرفته از مقاله «محمدحسین قمشه‌ای». مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۶۱۶.
