• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مد اصلی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مد غیرمتوقف بر سبب خاص را مد اصلی گویند.



مد را به طور کلی بر دو نوع شمرده‌اند:
۱. مد اصلی؛
۲. مد فرعی .


مد اصلی، که به آن مد ذاتی و طبیعی هم گفته می‌شود، مدی است که بر سببی متوقف نیست و آن گاه که پس از حرف مد ، هیچ سببی از اسباب مد نیاید، حرف مد برای تلفظ و ادا مقداری کشش لازم دارد، که به آن مد طبیعی گویند؛

۲.۱ - مثال

مانند «الف» در «نوحیها» و «آتونی». این مد را «اصلی» گفته‌اند؛ زیرا اصل است برای مد فرعی، و «طبیعی» و «ذاتی» گفته‌اند؛ چون طبیعت و ذات حرف به این مقدار از کشش نیاز دارد.


مد اصلی خود بر دو نوع است:
۱. مدی که هم در حالت وقف و هم در حالت وصل وجود دارد؛ مانند: «الف» در «عالمین» و «ی» در «فیها»؛
۲. مدی که فقط در حالت وصل وجود دارد و در حالت وقف از بین می‌رود؛ مانند: «یا» در «به» و «الف» در «علیها».
[۱] خرمشاهی، بهاء الدین، ۱۳۲۴ -، دانش نامه قرآن وقرآن پژوهی، ج۲، ص۲۰-۲۱.
[۲] موسوی بلده، محسن، حلیة القرآن قواعد تجوید مطابق با روایت حفص از عاصم، ج۲، ص۱۰۰.
[۳] صبره، علی، -۱۹۴۸، العقدالفریدفی فن التجوید، ص (۱۰۱-۱۰۲).
[۴] پور فرزیب مولایی، ابراهیم، تجویدجامع، ص۸۶.
[۵] محیسن، محمدسالم، الرائدفی تجویدالقرآن، ص۳۰.
[۶] بیگلری، حسن، سرالبیان فی علوم القرآن، ص (۱۷۹-۱۸۴).



مد فرعی .


۱. خرمشاهی، بهاء الدین، ۱۳۲۴ -، دانش نامه قرآن وقرآن پژوهی، ج۲، ص۲۰-۲۱.
۲. موسوی بلده، محسن، حلیة القرآن قواعد تجوید مطابق با روایت حفص از عاصم، ج۲، ص۱۰۰.
۳. صبره، علی، -۱۹۴۸، العقدالفریدفی فن التجوید، ص (۱۰۱-۱۰۲).
۴. پور فرزیب مولایی، ابراهیم، تجویدجامع، ص۸۶.
۵. محیسن، محمدسالم، الرائدفی تجویدالقرآن، ص۳۰.
۶. بیگلری، حسن، سرالبیان فی علوم القرآن، ص (۱۷۹-۱۸۴).



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «مد اصلی».    



جعبه ابزار