• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مصادیق حسنه (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مصادیق حسنه با توجه به آیات قرآن عبارتند از:



حب اهل بیت پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، از حسنات و نیکی‌ها:
۱. «مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها ...؛هر كس كار نیكى به جا آورد او را ده برابر آن پاداش است....» از امیرالمؤمنین علیه‌السّلام درباره آیه من جاء بالحسنة... روایت شده است؛ حسنه، دوستی ما اهل بیت است.
۲. «... قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى‌ وَ مَنْ يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِيها حُسْناً ...؛... بگو: از شما در مقابل این (ابلاغ رسالت خود) جز محبت (قلبى و عملى) درباره خویشاوندانم مزدى نمى‌طلبم، و هر كس كار نیكى انجام دهد (بر این محبت بیفزاید) ما برایش در آن، نیكى مى‌افزاییم (بر پاداش طبیعی‌اش حد اقل ده برابر اضافه مى‌كنیم)....» برخی مفسران گفته‌اند: مقصود از «حسنه» در آیه یاد شده، دوستی نزدیکان رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله است. همین مطلب در روایتی از امام حسن علیه‌السّلام نقل شده است.


رفاه و آسایش دنیایی، از مصادیق حسنه:
«ثُمَّ بَدَّلْنا مَكانَ السَّيِّئَةِ الْحَسَنَةَ حَتَّى عَفَوْا وَ قالُوا قَدْ مَسَّ آباءَنَا الضَّرَّاءُ وَ السَّرَّاءُ ...؛سپس به جاى آن بدى و سختى، نیكى و خوشى آوردیم تا (از نظر مال و فرزند ) فزونى یافتند و (باز متنبه نشده) گفتند: پدران ما را هم ناراحتى و راحتى رسید (امرى است طبیعى و مؤثرى پشت پرده نیست)....»
برخی از مفسران، «حسنه» را در این آیه به آسایش و رفاه مادی تفسیر کرده‌اند.


نماز، از مصادیق حسنه:
«وَ أَقِمِ الصَّلاةَ طَرَفَيِ النَّهارِ وَ زُلَفاً مِنَ اللَّيْلِ إِنَّ الْحَسَناتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئاتِ‌ ...؛و نماز را در دو طرف روز و اوایل شب كه نزدیك روز است برپا دار (نماز صبح را در نیمه اول روز و ظهر و عصر را در نیمه دوم آن و مغرب و عشا را در اوایل شب بخوان) كه به یقین نیكى‌ها (كه نماز در رأس آنهاست) گناهان را از بین مى‌برد (پلیدى گناه را از نفس، مفاسد آن را از آفاق، سیاهى آن را از نامه عمل و استحقاق عذاب را از عامل مى‌زداید)....»


حسنه دنیایی (قرآن).


۱. انعام/سوره۶، آیه۱۶۰.    
۲. مجلسی، محمدباقر، بحار الأنوار، ج۲۴، ص۴۵.    
۳. شوری/سوره۴۲، آیه۲۳.    
۴. ألوسی، شهاب الدین، روح المعانی، ج۱۳، ص۳۳.    
۵. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۹، ص۴۹.    
۶. اعراف/سوره۷، آیه۹۵.    
۷. طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، ج۴، ص۴۷۵.    
۸. هود/سوره۱۱، آیه۱۱۴.    



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۰، ص۶۰۱، برگرفته از مقاله «مصادیق حسنه».    


رده‌های این صفحه : حسنه | موضوعات قرآنی




جعبه ابزار