• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صیر (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





صیر (به کسر صاد) از واژگان قرآن کریم به معنای رجوع، انتقال، تحوّل و رسیدن است. این واژه دارای مشتقاتی است که در آیات قرآن به کار رفته است؛ مانند: مَصیر (به فتح میم) مصدر میمی و اسم مکان است.



صیر به معنای رجوع، انتقال، تحوّل و رسیدن است.
[۴] شرتونی، سعید، اقرب الوارد، ماده صیر.
مَصیر: مصدر میمی و اسم مکان است.


(اَلا اِلَی اللَّهِ‌ تَصِیرُ الْاُمُورُ) (...همه امور تنها به سوى خدا باز مى‌گردد.)
مَصیر، مصدر میمی و اسم مکان است، مثل‌ (قُلْ تَمَتَّعُوا فَاِنَ‌ مَصِیرَکُمْ‌ اِلَی النَّارِ) که مصدر میمی است یعنی: «متمتع شوید حتما بازگشت شما بسوی آتش است.» و مثل‌ (وَ مَاْواهُ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ‌ الْمَصِیرُ) (...و جايگاه او جهنّم است، و چه بد جايگاهى است!..)
در آیات‌ (وَ لِلَّهِ مُلْکُ السَّماواتِ وَ الْاَرْضِ وَ ما بَیْنَهُما وَ اِلَیْهِ‌ الْمَصِیرُ) (...و حكومت آسمان‌ها و زمین و آنچه در ميان آنهاست، از آن اوست؛ و بازگشت همه، به سوى اوست.) (غُفْرانَکَ رَبَّنا وَ اِلَیْکَ‌ الْمَصِیرُ) (...پروردگارا! به آمرزشِ تو اميدواريم؛ و بازگشت ما به سوى توست.) (وَ یُحَذِّرُکُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ وَ اِلَی اللَّهِ‌ الْمَصِیرُ) (...خداوند شما را از نافرمانى خود، برحذر مى‌دارد؛ و بازگشت شما به سوى خداست.) و نظیر آنها گرچه منظور رجوع به آخرت و رحمت و عذاب خداوند است، ولی به عقیده من مراد از تعبیر رجوع الی اللّه، خلود و بقا است، یعنی برگشت همه‌ بسوی خدا و بسوی خلود و ثبوت است، چون عالم ربوبیت عالم خلود و ثبوت و بقا است. (ما عِنْدَکُمْ یَنْفَدُ وَ ما عِنْدَ اللَّهِ باقٍ) (آنچه نزد شماست از ميان مى‌رود؛ و آنچه نزد خداست باقى مى‌ماند...)
به موجب آیات فوق، بازگشت همه، اعم از نیک و بد به سوی خداست‌. (کُلٌّ اِلَیْنا راجِعُونَ) (..سرانجام همگى به سوى ما باز مى‌گردند..) (اِلَی اللَّهِ مَرْجِعُکُمْ جَمِیعاً) (..بازگشت همه شما به سوى خداست..)
باید دانست صیرورت رجوع و انتقال به طور تحوّل است، مثل صیرورت و تبدیل شراب به سرکه و صیرورت نطفه به حالت جنینی، نه به معنی مطلق رجوع، در این صورت مقصود از مصیر الی اللّه آن است که بشر به تدریج مبدل به جاودانی می‌شود. (وَ مَاْواهُمْ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ‌ الْمَصِیرُ) یعنی «جایگاه آنها جهنّم است و بد بازگشتگاهی است.» که بشر به تدریج در اثر اعمال بد، جهنّمی می‌شود و این اعمال نیک و بد است که تدریجا آدمی را به رحمت محض و عذاب و شکنجه و جهنّمی بودن تبدیل می‌کند.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۱۶۹-۱۶۸.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۴۹۸.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۳۷۰.    
۴. شرتونی، سعید، اقرب الوارد، ماده صیر.
۵. شوری/سوره۴۲، آیه۵۳.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۸۹.    
۷. ابراهیم/سوره۱۴، آیه۳۰.    
۸. انفال/سوره۸، آیه۱۶.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۷۸.    
۱۰. مائده/سوره۵، آیه۱۸.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۱۱.    
۱۲. بقره/سوره۲، آیه۲۸۵.    
۱۳. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۹.    
۱۴. آل عمران/سوره۳، آیه۲۸.    
۱۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۳.    
۱۶. نحل/سوره۱۶، آیه۹۶.    
۱۷. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۷۸.    
۱۸. انبیاء/سوره۲۱، آیه۹۳.    
۱۹. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۳۰.    
۲۰. مائده/سوره۵، آیه۱۰۵.    
۲۱. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۲۵.    
۲۲. تحریم/سوره۶۶، آیه۹.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «صیر»، ج۴، ص۱۶۹-۱۶۸.    






جعبه ابزار