• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

معنای مقصود

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



معنای مقصود، معنای متعلق اراده استعمالی یا جدّی متکلم است.



معنای مقصود، معنایی است که متکلم، لفظ را به قصد خطور آن در ذهن مخاطب، استعمال می‌کند.

۱.۱ - توضیح

استعمال، یعنی به کارگیری لفظ به قصد فهماندن معنا به مخاطب، و فرق استعمال با اطلاق این است که در اطلاق، قصد افهام وجود ندارد، اما در استعمال قصد افهام وجود دارد، پس، معنایی که از لفظ در هنگام استعمال شنیده می‌شود معنای مقصود نام دارد.
بنابراین، بر لفظی که انسان غیر ملتفت به زبان می‌آورد، اصطلاح «اطلاق» صدق می‌کند، اما واژه «استعمال» صدق نمی‌کند، و معنای مقصود در استعمال شامل معنای جدی و غیر جدی می‌شود.


معنای غیر مقصود؛
دلالت تصوری؛
دلالت تصدیقی.


۱. دروس فی علم الاصول، صدر، محمد باقر، ج۱، ص (۲۰۸-۲۰۷).    



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۷۵۹، برگرفته از مقاله «معنای مقصود».    

رده‌های این صفحه : معانی الفاظ




جعبه ابزار