• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

معاویة بن عمار دهنی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





ابوالقاسم معاویة بن عمار دهنی۱۷۵ق)، از شیعیان سرشناس، محدث و از خواص یاران و راویان امام صادق (علیه‌السّلام) و امام کاظم (علیه‌السّلام) بود.



ابوالقاسم معاویة بن عمار بن خباب بن عبدالله دهنی بجلی عبدی کوفی، اهل کوفه، از هم پیمانان بنی دُهن، از خواص یاران امام صادق (علیه‌السّلام) و راوی از آن امام همام و امام کاظم (علیه‌السّلام) بود. همچنین او از پدرش عمار روایت نقل کرده است. راویانی مانند صفوان بن یحیی، محمد بن مسکین و ابن ابی عمیر از وی روایت نقل کرده‌اند. گفتنی است که ایشان در آغاز زره فروش بود.


برخی رجال‌شناسان وی را از شیعیان سرشناس، بزرگ منزلت، محدثی مورد اعتماد و فاضل معرفی کرده‌اند. برخی نیز او را ضعیف شمرده‌اند. او در طریق اسناد بیش از ۹۶۴ روایت قرار گرفته است.


معاویة بن عمار دهنی در سال ۱۷۵ق درگذشت.


کتاب‌های الدعاء، مزار امیرالمؤمنین، کتاب یوم و لیلة، الزکاة، الصلاة، الحدیث، الطلاق و الحج از آثار اوست.(دیگر منابع:
[۲۵] استرآبادی، محمد بن علی، منهج المقال، ص۳۳۶.
)


۱. برقی، احمد بن محمد، رجال البرقی، ص۳۳.    
۲. شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۳۱۰.    
۳. ابن اثیر، علی بن محمد، اللباب فی تهذیب الانساب، ج۱، ص۵۲۰.    
۴. ابن شهرآشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابی طالب، ج۳، ص۳۸۳.    
۵. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۴۱۱.    
۶. علامه حلی، خلاصة الاقوال، ص۲۷۳.    
۷. ابن حبان، محمد بن حبان، الثقات، ج۹، ص۱۶۸.    
۸. شیخ طوسی، الفهرست، ص۱۶۶.    
۹. کشی، محمد بن عمر، اختیار معرفة الرجال، ج۲، ص۲۸۵.    
۱۰. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۴۱۱.    
۱۱. کشی، محمد بن عمر، اختیار معرفة الرجال، ص۴۰.    
۱۲. کشی، محمد بن عمر، اختیار معرفة الرجال، ج۱، ص۲۰۹.    
۱۳. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۲، ص۳۰۴.    
۱۴. علامه حلی، خلاصة الاقوال، ص۲۷۳.    
۱۵. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۲، ص۲۳۹.    
۱۶. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۹، ص۲۳۵.    
۱۷. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۴۱۱.    
۱۸. ابن شهر آشوب، محمد بن علی، معالم العلماء، ص۱۲۲.    
۱۹. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۵، ص۶۰.    
۲۰. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۶، ص۳۶۷.    
۲۱. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۵، ص۱۷۴.    
۲۲. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۴۱۱.    
۲۳. نمازی شاهرودی، علی، مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۷، ص۴۴۸.    
۲۴. حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۳۵۰.    
۲۵. استرآبادی، محمد بن علی، منهج المقال، ص۳۳۶.
۲۶. تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۱۰، ص۱۳۶.    
۲۷. کاظمی، محمدامین، هدایة المحدثین، ص۱۴۶.    
۲۸. طریحی، فخرالدین، جامع المقال، ص۸۹.    
۲۹. بروجردی، سید علی، طرائف المقال، ج۱، ص۶۰۷.    
۳۰. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۲، ص۳۰۴.    
۳۱. ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۴، ص۱۳۷.    
۳۲. غطفانی، یحیی بن معین، تاریخ یحیی بن معین روایه الدوری، ج۳، ص۳۵۲.    
۳۳. ابن ابی حاتم رازی، عبدالرحمن بن محمد، الجرح و التعدیل، ج۸، ص۳۸۵.    



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۷۶۸، برگرفته از مقاله «معاویه دهنی».






جعبه ابزار