معاویة بن وهب
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
معاویة بن وهب، از راویان
شیعه قرن سوم هجری قمری بود.
شیخ طوسی در
فهرست خود از چهار معاویه بن وهب نام می‌برد: اولین آنها
معاویة بن وهب بجلی صحابی
امام صادق (علیه‌السّلام) و راوی معروف شیعه است و سه نفر دیگر عبارت‌اند از: معاویة بن وهب بن فضال، معاویة بن وهب بن جبله و معاویة بن وهب میثمی. شیخ تنها از آنان نام برده و می‌گوید: هر کدام کتابی دارند که
حمید بن زیاد به نقل از
عبیدالله بن احمد بن نهیک آنها را روایت کرده است.
دیگر رجالیون متقدم از این سه نفر سخن نگفته‌اند و آنکه در منابع روایی و فهرستی شهرت دارد، همان بجلی است.
علامه تستری در این‌باره می‌نویسد: از اینکه تنها شیخ طوسی از این سه تن یاد کرده و
نجاشی و دیگران از آنها نام نبرده‌اند، تردید ایجاد می‌شود که ایشان راویان مستقلی باشند، بلکه منطبق با معاویة بن وهب بجلی از اصحاب امام صادق (علیه‌السّلام) است که همگی بر آن اتفاق‌نظر دارند.
با توجه به اینکه حمید بن زیاد (م
۳۱۰ق) از اینان روایت کرده، می‌توان این سه نفر را از رجال قرن سوم دانست.(دیگر منابع:
)
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۷۶۹، برگرفته از مقاله «معاویة بن وهب».
