معرفت (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مَعْرِفَت (به فتح میم و سکون عین و کسر راء) و
عِرْفان (به کسر عین و سکون راء) از
واژگان قرآن کریم به معنای درک و شناختن به کار رفته است.
مَعْرِفَت و
عِرْفان به معنی درک و شناختن است.
راغب اصفهانی گفته: معرفت و عرفان درک و شناختن شی‌ء است با
تفکّر و
تدبر در اثر آن و آن از
علم اخص است...
گویند «فلان یعرف اللّه» نگویند «یعلم اللّه». .. که معرفت بشر به
خدا با تفکّر در آثار اوست نه با ادراک ذاتش و گویند: «اللّه یعلم کذا» نگویند: «یعرف کذا» زیرا که معرفت از علم قاصر است و در حاصل از تفکّر استعمال می‌شود. خلاصه آنکه: عرفان نسبت به علم شناخت ناقصی است و آن از تفکّر در آثار شی‌ء ناشی می‌شود.
(فَدَخَلُوا عَلَیْهِ فَعَرَفَهُمْ وَ هُمْ لَهُ مُنْکِرُونَ) «بر
یوسف داخل شدند، یوسف آنها را شناخت در حالی‌که آنها او را نمی‌شناختند.»
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «معرفت»، ج۴، ص۳۳۴-۳۲۶.
