• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مغالطه جمع مسائل در یک مسئله

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مغالطه جمع مسائل در یک مسئله، یکی از انواع مغالطه تالیف قضایا بوده و به این صورت است که با دو قضیه، قیاسی به حسب ظاهر تشکیل شود که در واقع بیش از دو قضیه است.



مغالطه معنوی به دو قسم مغالطه تالیف قضایا و مغالطه در اجزای قضیه تقسیم می‌شود مغالطه جمع مسائل در یک مسئله از انواع مغالطه تالیف قضایا است. این نوع مغالطه به این صورت است که با دو قضیه، قیاسی را به حسب ظاهر تشکیل می‌دهند که در واقع بیش از دو قضیه است؛ بنا براین، نتیجه‌ای که به دست می‌آید باطل است. مانند: انسان به تنهایی کاتب است و هر کاتبی حیوان است، نتیجه می‌دهد: انسان به تنهایی حیوان است. انسان به تنهایی کاتب است را می‌شود به دو قضیه تجزیه کرد " کاتب است " و " جز او کات نیست " پس این قضیه را می‌توان جمع مسائل در یک مسئله نامید حال اگر چنین قضیه‌ای را جزء قیاس قرار دهیم، این قیاس، قیاس درستی نیست و مغالطه است.


دلیل مغالطه بودن این قضیه این است که یک سوال می‌تواند به چند سوال تجزیه شود و مخاطب را گیج و متحیر کند و او را به خطا‌اندازد، در واقع این مغالطه معلول تشکیل نشدن قیاس است از این روی، این مغالطه در مقابل مغالطه‌هایی قرار دارد که در نحوه تالیف قیاس واقع می‌شوند زیرا یکی از مقدمات، تبدیل به دو قضیه می‌شود و مجموع مقدمات قیاس سه تا است در حالی که قیاس بسیط فقط از دو مقدمه تشکلیل می‌شود.


مترادف‌های مغالطه جمع مسائل در یک مسئله، عبارت‌اند از: اغلاط معنوی تالیف غیر قیاسی، غلط تالیف غیر قیاسی و مغالطه تالیف غیر قیاسی.
[۴] مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد، ص۳۶۱.



در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است:

• مظفر، محمدرضا، المنطق.
• علامه حلی، حسن بن یوسف، الجوهر النضید.
• مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد.
• خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس.


۱. خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس، ص۵۲۲-۵۲۳.    
۲. علامه حلی، حسن بن یوسف، الجوهر النضید، ص۲۷۳.    
۳. مظفر، محمدرضا، المنطق، ص۴۹۰-۴۹۲.    
۴. مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد، ص۳۶۱.



پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «مغالطه جمع مسائل در یک مسئله»، تاریخ بازیابی۱۳۹۶/۴/۲۰.    






جعبه ابزار